czemu pomija się fakt
że wszyscy kochamy nasze łóżka
że lubimy leżeć
śnić słodkie sny
i wylegiwać się do Bóg wie
jak późnej godziny

kochamy je jak przyjaciela
któremu się ufa
bardziej niż sobie samemu
któremu można zdradzić wszystkie
bóle tęsknoty marzenia
i inne małe grzeszki

czemu nikt im nawet nie podziękuje
że zawsze są i czekają cierpliwie
że zawsze znajdują czas
aby pocieszyć przytulić
pogłaskać satyną po głowie
i nigdy nie powiedzą
ani jednego słowa skargi
gdy zwalamy się na nie
jak worek ziemniaków
nie zdejmując nawet butów