Kapelusz koniecznie,trochę niewspółczesny
oddaje charakter, pasując do reszty.
Spojrzenie niech będzie kurtyną, zasłoną
ciętego języka i niemą obroną.

Nie ufam tkaninom w dwubarwną pepitkę,
może to i praktyczne bo plama nie wniknie.
Wybrałam atłasy, w tym całym natłoku
dają miękkość sercu i pozorność oku.

Szczególną uwagę przykładam do wdzięku,
jakieś arcydzieło mógłbyś trzymać w ręku
i na nim się wesprzeć jak na fundamencie,
co miałbyś na myśli - niewidocznym będzie.

Tak,gotowy jesteś - czuję podniecenie.
Jest harmonia kształtu, słychać też jej brzmienie.
Chodź, niech cię przytulę, szepnę coś do ucha,
trochę denerwuje ta natrętna mucha.