poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUM

Niedziela, 02.11.2025

Nawigacja

	STRONA GŁÓWNA REGULAMIN POLITYKA PRYWATNOŚCI PARNAS - POECI - WIERSZE WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW KORGO TV YOUTUBE WIERSZE /VIDEO/ PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/ IMAK - MAGAZYN VIDEO WOKÓŁ POEZJI /teksty/ WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/ RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW KONKURSY 2008/10 (archiwum) KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012 -- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012) SUKCESY GALERIA FOTO AKTUALNOŚCI FORUM CZAT LINKI KONTAKT Szukaj

Wątki na Forum

	Najnowsze Wpisy playlista- niezapomn... Czy ten portal "umarł"? Co to jest poezja? "Na początku było sł... Czy są przechowywane... GRANICE POEZJI Bank wysokooprocento... Limeryki Forma strony interne... HAIKU

Ostatnio dodane Wiersze

	Strach - zapis snu 2... wszyscy w domu Zgryz z niedopałkiem Głód Tik-tak karmazyn Douve Spotkanie z Putinem,... Homo sapiens? To chyba nie powinno...

Wiersz - tytuł: przejście

	noc zawisła na szybie cienie w kącikach oczu zasypiają powoli na granicach mara wron wyleciała ze ściany chowając w skrzydłach światło już za późno na romans z odbiciem rozkraczę się po drugiej stronie Dodane przez Ewa Wrońska dnia 10.10.2008 22:01 ˇ 7 Komentarzy · 806 Czytań ·

Komentarze

Agamemnon dnia 10.10.2008 22:30
Bardzo interesujący wiersz.

Agamemnon blog

Fenrir dnia 10.10.2008 22:58
Dla mnie nieciekawy ten tekst. Do mnie nie trafił.

Pozdrawiam.

Ewa Wrońska dnia 10.10.2008 23:06
Dziękuję za każde słowo.
Pozdrawiam i życzę spokojnych snów.

Daniel Jeżow dnia 11.10.2008 08:13
rozkraczę się - w zestawieniu z wcześniejszymi 'wronami' jest dwuznaczne. Jednak nadal kojarzy się dobitnie i wulgarnie ze stosunkiem, którego podmiot liryczny (kobieta) nie chciała.

Czemu wrony w skrzydłach chowają światło? Jaką symbolikę ma ten fragment? Czy chodzi o to, że one ukrywają, kradną to światło? Ma to na celu podkreślenie, że jest mrocznie i ciemno? Bo wrony ze światłem w skrzydłach trochę kojarzą mi się ten z "niosącym światło" - czyli lucyferem. A zatem mogą też być uosobieniem zła (tego człowieka, który sypia z podmiotem lirycznym czy też w ogóle całego związku, który jest zły).

Całość odczytałem z podtekstem seksualnym. Nie wiem czy takie było zamierzenie czy też nie. W każdym razie jakoś to sobie odczytałem i dzięki tej wulgarnej i dobitnej (w mojej interpretacji) końcówce wiersz był nawet "jakiś".

Pozdrawiam.

Pan A dnia 11.10.2008 09:12
Trochę za bardzo go rozstrzeliłaś.

Ewa Wrońska dnia 11.10.2008 11:20
Danielu, dziękuję za piękną interpretację, co prawda odmienną od mojej, ale podtekst seksualny w jakimś stopniu występuje.
Tytuł oraz tekst kursywą są kluczem do "mojego" przekazu.
Serdecznie pozdrawiam.

Panie A, dziękuję pięknie, ale nie bardzo mogę go "zestrzelić" - to, co się dzieje w utworze jest w jakiś tam sposób rozłożone w czasie.
Pozdrawiam serdecznie.

Krzysztof Kleszcz dnia 12.10.2008 23:13
to rozkraczę się - nieźle ;) szkoda, że brakuje siły niektórym wersom np. wyleciała/ ze ściany/ chowając w skrzydłach światło - takie rozstrzelenie tekstu mi przeszkadza

Dodaj komentarz

	Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.

Pajacyk

Logowanie

	Nazwa Użytkownika Hasło Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować. Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.

Aktualności

	ANTOLOGIA W OBRONIE ... "W ŚWIECIE SŁOWA -PO... XVIII Ogólnopolski K... XLV Konkurs Poetycki... Wieczór debiutu ksią... Turniej jednego wier... Szacunek dla tych, k... Jubileusz XII OKP im. Michała ... OKP Festiwalu Litera...

Użytkownicy

	Gości Online: 21 Brak Użytkowników Online Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439 Nieaktywowani Użytkownicy: 0 Najnowszy Użytkownik: chimi

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE
copyright © korgo sp. z o.o. witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego