co dzień zatacza się ziemia
skołowana odwraca ludzi od słońca
i widać drogę mleczną
mały wóz i duży wóź

zaprzęgaj - pojedziemy
przez zarośla na skraj dnia
na wzgórze z którego widać wschód
a zachód przemilczymy
coraz bardziej się chyląc ku dolinie

zastygniemy w spróchniałych pozach
pomiędzy konarami drzew jak pożółkłe liście
bez adresata trafiające pod palce ogrodnika
który nauczy odchodzić w palenisko
dym mocno uszczypie w źrenice
księżyca sierp straci na ostrości

trudno przyjdzie powiedzieć czy to dopiero noc
czy to już oczy muchy obsiadły