Myślą mową i uczynkiem

Nie jest to już tajemnicą
Jaką myśl stała się dzwonnicą
W formie magi przenoszenia
Co do której niema cienia

Mózg opiekun dla ludzkości
Czy w historii nie miał szansy
Co do sprawy duchowości
Nie przyczynił się do sprawy

Od niedawna trwa ta troska
Można myśleć że to boska
Gdyż tak działa jakby z ducha
Że na myśl nie siada mucha

Niema z czego się spowiadać
Kiedy myślą można władać
Bo odnoga przyrodzenia
Niema serca ni wcielenia

Ciało nośne prędkość światła
Koniec świata nie istnieje
Niebywałe tak doradza
Jakie to są ziemskie dzieje

Jak historia sięga wstecz
Duch przegrywa z mózgiem mecz
Bez inwencji żyli strasznie
Pamięć o tym wie poważnie

I o sarkazm się opiera
Taka wiedza z czasu zera
Kiedy przodek w serdeczności
Miewał cuda od miłości

Symuluje nas intelekt
Już bez niego żadnych szans
Gdy nie myśli, to nie człowiek
Bo bezmyślny jest do mas

Z bezmyślności cały świat
Ale myśl w ciekawość gna
I zostawia po sobie ślad
Bo z przyrody korzeń ma

kenezmajnas