Tej która wie.


Przyłożywszy ucho
zrozumiała że
Serce chadza zazwyczaj
dwubiegunowo
naprzemiennie
lub też jednostajnie
okresowo
czterotaktem kopyt
I później
później jest oswajanie
wyrzucenie siodła w błoto
bo ono tylko stwarza pozory
i sygnalizacja rezerwy
zaczerwieniona
w oknie spożytkowanej do cna energii
Przystanek na żądanie za to blednie
nawet jak wykupiłeś bilet
serce samo decyduje
kiedy zatankuje
a ponoć uzupełnianie do pełna
grozi pożarem lasu
Gdy niżej zejdziesz
więc zejdźmy
...stęp...
...stęp...
...stęp...

-niekontrolowany-

I nagle:

-WIDZĄC CIĘ-

stęp stęp stęp

-ZBLIŻAJĄC SIĘ-

stęp stęp stęp
stęp stęp stęp

-CZUJĄC CIĘ-

stęp stęp stęp
stęp stęp stęp
stęp stęp stęp

Czymże jest wyżej(?)

-hamulce wybrały się wspólnie z siodłem
na pobliskie bagna gdzie ich miejsce(!)-

Nie ma po co się zapierać
przepadła kontrola w stogu siana
a igła?
Igłą niech cerują swoje rany głupcy!

Zjawiskiem wewnątrzruchomym trwająca
wydzielam
moje dla Ciebie
czasoprzestrzenie

Zapachy każdej okoliczności
nieuchronne
podgryzane powietrzem
i uciszane wodą
proszące o chwilę wrażenia
by móc pozostać w mocy nieśmiertelnej
momentem kulminacyjnym
wkoło nas
na nas
w nas

Zatrzymać zapach, a ono niech pędzi w nieznane...

Wykrakało życie:
i serce jej wpadło w nieokiełznany cwał
i rozwiane zostały wszystkie głosy sprzeciwu zapuściła więc w sobie as- rozbieg
idealny do wyczerpania życia.
W labiryncie drzew
Poprzez gałęzie drogowskazów
Ignorując korzenie granic
-Oswajanie być może nigdy się nie kończy...-
w okiełznaniu czai się podstęp
nie oślepiaj instynktu rozumem...

Mam podbite serce.
I dobrze niech donośnie stuka
Nie zagłuszę go nigdy więcej
mam klapki na uszach!