mówic należy o wszystkim w przerwach na milczenie.Kiedyś elektrycznosc to była rzecz niewyrażalna ,dziś prąd nam się sam o sobie wyraża ,a był ,zanim powiedziano:jest!Wszystko jest wyrażalne ,tylko nie wszytsko na raz zostanie wyrażone.
Zacytuję z pamięci, bo książkę pożyczyłem i nie wróciła, ale tak to chyba szło:
"o czym nie można mówić,o tym trzeba milczeć"
Mam nadzieję,że choć sens tej tezy z Traktatu oddałem ;)
gdyby Pani zechciała czytac ze zrozumieniem,to wyczytałaby Pani u mnie dokładnie to samo."nie trzeba mówic ,zeby wyrażac".Nie ma rzeczy niewyrażalnych ,tylko jest niemoc ich wyrażenia.Granice naszego poznania i wyrażania zawsze będą się przesuwac:Achilles nigdy nie dogoni żółwia
inkunabuł - wybacz, ale zgodzę się jednak z panią profesor Janion :)
wystarczy przeczytać uważnie i ze zrozumieniem ten cytat jak i całą rozmowę z Marią Janion, by zrozumieć, iż nie chodzi tu o mowę,
są obszary, rzeczy, doświadczenia niewyrażalne, a w poecie pani profesor upatruje kogoś, kto poszukuje sposobu by uczynić je wyrażalnymi
czy to dobrze, czy źle to już indywidualna kwestia
azraelok, nie ma argumentów. Buddyzm jest paradoksalnie najprostszy ze wszystkich koncepcji metafizycznych. Jest to, co jest i są złudzenia. Nie ma nic ponad to. To mądre?
Celem jest dotrzeć do "tego, co jest". Łatwizna, nie?
Po drodze masz język, który staje okoniem i częściej przeszkadza niż pomaga, a także nawyki, przyzwyczajenia i zwykłe lenistwo. Nie ma jednak nic więcej.
Racjonalne argumenty? No, to jest racjonalny argument. Magda zacytowała bez słowa komentarza Marię Janion. Mogła zacytować , co innego , ale zawsze na końcu będzie wątpiące ja, mnie, moje i niepojęty swiat. Praktyka buddyjska pozwala ów dystans zmniejszyć, czasem zlikwidować i zobaczyć świat jakim jest. Nie na zawsze, na chwilę. A później dalej to samo, ból pleców, niepewność i długie godziny praktyki.
Nie ma w tym nic efektownego, co można pokazać przy pomocy kamery, ale bywają takie momenty,że nawet martwy przedmiot , jakim jest kamera dokonuje przekroczenia. Jak wtedy gdy, wszystko wiedzący reporter spotyka Lamę Rimpocze i zaczyna płakać, i nie potrafi powiedzieć dlaczego.
Kogo spotkał reporter? Starego człowieka, którego uczniowie muszą podtrzymywać, człowieka , który nie wygłasza ani jednego mądrego zdania, bo jest tym zdaniem, jest skałą i całą resztą, słowem Rimpocze - JEST! I tyle.
Postów: 62 Miejscowość: Poznań Data rejestracji: 23.03.07
Dodane dnia 19.12.2008 11:33
Marku, cały czas się toczyła pyskówka, przez ten cały czas nie podałeś ani jednego argumentu, cały czas atakując. Rozumiem, że czas przedświąteczny jest trudny, ale bez przesady ;) Nawet nie zadałeś sobie trudu, żeby obejrzeć najpierw film. Wyciągnąłeś pobieżne wnioski i zacząłeś wierszem, który trudno odbierać inaczej niż prowokację. Z powodu? Trudno to chyba nazwać inaczej niż zwyczajna pyskówka.
A co do wierszy, to ciekawe jak obiektywnie sprawdzisz, kto pisze lepiej. Ech... a to ponoć my jesteśmy mniej racjonalne ;P
"Chodzi o niewyrażalność śmierci, ale i o niewyrażalność istnienia. Są ogromne obszary nienazwane i niewyrażone. Poezja, której przypisuję szczególną rolę, zajmuje się tym codziennym trudem nazywania. Ale czy zamiar poezji nazywania wszystkiego nie jest jakimś zawłaszczaniem i niedostatecznym uznaniem swoistości tego, co niewyrażalne i co powinno takim pozostać? Czy to słuszne? Może niech te obszary niewysławialne takimi sobie pozostaną? Ja mam taką ideę poznania według Rimbauda: ten straszliwy pracownik, który idzie, zdobywa, zwala się u horyzontu, a na jego miejsce przychodzi następny.[...]Po okresie straszliwej niemoty, kiedy to "gruda traumy" jakoś ugrzęzła w gardłach ludzi, słuchamy nowych świadectw i widzimy, że może one w jakiś sposób pozwalają dotrzeć do tego niewyrażalnego, a może coś się dzieje na styku niewyrażalnego z wyrażalnym. Że spotkanie niewyrażalnego z wyrażalnym ujawnia nam to, nad czym musimy się zastanowić. I to wszystko jest owym potworem, o którym mówiłam. Wie Pani, dlaczego jednak mogę się bać poezji? Dlatego, że poezja może być wyrażalnością przez logos, choć może się do niej wdzierać coś spoza niego. Wiemy już, że wszechwładne panowanie logosu nie jest najlepsze. Niektórzy uważają, że logos jest rządzony jedynie przez rozum. A przecież istnieje i nierozum. To zresztą problem romantyków - rozumienia sercem. To również wielki problem religii, która ustanawia proporcję między wyrażalnym a niewyrażalnym. Dziś lepiej rozumiemy, że niewyrażalność dotyczy tego, co inne. Rozwinęła się cała humanistyka "Innego", która próbuje teoretycznie postawić problem i rozwiązać go praktycznie"
Maria Janion http://niniwa2.cba.pl/lopienska-janion.htm
azraelproszę wskazać miejsce w moich wpisach, gdzie była pyskówka.
To raz, a dwa nie jestem do niczego ślepo przywiązany, do niczego dosłownie, do własnego poglądu również.
A z poprawianiem wierszy to jest tak, no można poprawiać, tylko zazwyczaj robią to ci, co umieją lepiej. Taka jest niepisana umowa.
Ale oczywiście regulamin nie zabrania, więc miłej zabawy.
PS
To też nie jest pyskówka ;)
Postów: 62 Miejscowość: Poznań Data rejestracji: 23.03.07
Dodane dnia 18.12.2008 18:40
Inkunabuł: i ok, nie neguję. Mówiłam tylko o swoim rozczarowaniu nauczaniem mnichów pokazanym na filmie dokumentalnym. Mówiłam, że być może to dobry pomysł wybrać się na jakieś spotkanie, jak tylko będzie okazja. Problem filozofii duchowej jest znacznie szerszy i głębszy. A i mówienie o tym, że prawda jest banalna jest dość znacznym uproszczeniem. Nie rozwijałam tego, bo nie sądzę, aby tu było miejsce na wynurzenia filozoficzne i duchowe.
To nie ja rozpoczęłam pyskówkę. A można było normalnie zapytać i powyjaśniać wątpliwości. Ewentualnie podyskutować na privie.
Najśmieszniejsze jest to, że ten co zarzuca mi przekonanie co do mojej racji jest ślepo oddany swojej. Ale takie jest życie. ;)
A Marku, ten portal chyba tak działa, że się pisze odczucia co do cudzych wierszy. Czy Ci się to podoba, czy nie :P
Edytowane przez azrael dnia 18.12.2008 18:44
Buddyzm nie jest spłyceniem metafizyki ,jest czymś wiecej niż metafizyka.Wszystkie wschodnie doktryny quasi-religijne :buddyzm ,ale i hinduizm ,dżinizm górują swoją ideą palingenezy/apokatastazy nad religiami sensu stricte.Nie tylko tłumaczą związkiem przyczynowo-skutkowym fakt narodzin i śmierci ,ale objaśniają kondycję każdego człowieka ,nawet takie determinanty jak:nierówności społeczne ,"fenomeny" szczęśliwych trafów ",czy zbiegów okoliczności pozornie tylko nieadekwatnych do cnotliwosci czy występności ludzkiego życia.Doktryny te,głosząc ,że pierwiastek wolicjonalny wszytkich bytów jest przyczyną ich istnienia,przyznają człowiekowi autonomię w dokonywanie wyboru życia i śmierci(a nie życia lub śmierci),autonomię,która w systemach typowo teocentrycznych jest ograniczona przez zasadę predestynacji i prowidencji itd .itp
A poeta współczesny ,jaki jest,każdy widzi.
Miałem napisać odpowiedź, ale mi się nie chce. Ty i tak wiesz wszystko lepiej, nawet wiesz jak mi wiersz poprawić.
Nie pozostaje mi nic innego jak życzyć dalszych , nieustających sukcesów.
Pewność, co do własnej racji, na pewno nigdy Cię nie opuści.
;)
Postów: 62 Miejscowość: Poznań Data rejestracji: 23.03.07
Dodane dnia 18.12.2008 13:46
a wracając do konwencji portalu, wiersz całkiem, całkiem :P Podrasować go i będzie bardzo dobry. Choć osobiście pomyślałabym nad słowem 'erupcja'. Rozumiem, że to ma mieć wydźwięk ironiczny, ale jakoś imo słabo tu pasuje. ;)
Postów: 62 Miejscowość: Poznań Data rejestracji: 23.03.07
Dodane dnia 18.12.2008 13:17
Nie, Twój błąd zwyczajnie polega na tym, że nie rozumiesz o czym mówię i ok - nie musimy rozmawiać jednym językiem, ale uciekasz się do tanich prowokacji. Ja Ciebie nie oceniałam. Ty to zrobiłeś mimo, że nie miałeś danych.
To raz, dwa, że nie Tobie polecałam studia, chyba, że odnalazłeś siebie w tym co pisałam. Jeżeli nie, to może jednak czytanie ze zrozumieniem by się przydało.
Wiesz o jakim filmie pisałam i dlaczego? Wiesz jaka konwencja tego filmu i jakie jego recenzje? Nie? To po co się udzielasz? Dodam, że nie było to "7 lat w Tybecie". O teozofii też nie ja wspominałam. Poczytaj jeszcze raz, skoro do mojej wypowiedzi się odnosiłeś (jak wskazuje cytat).
Prawda jest banalna, nie twierdzę inaczej. Ale prawda przekazywana laikowi różni się od prawdy przekazywanej komuś, kto już coś wie, prawda? Może nie? Dla mnie "kazania" na filmie były płaskie jak Ziemia na żółwiu. Operowały banałem w tym znaczeniu. To tak jakby Ci ktoś wmawiał w tej chwili, że Ziemia na pewno jest okrągła! No nie banał? I co z tego, że prawda? No chyba, że Tobie starczają truizmy.
pozdrawiam
Edytowane przez azrael dnia 18.12.2008 13:17
To powiadasz,że w liceum już osiągnęłaś to, o czym na filmie mówili mnisi? Jakieś niezwykłe to musiało być liceum. Zazdroszczę.
Nie wiem, co wiedziałaś i co wiesz, a ja nie zakładałem,że jestem mądrzejszy, Twój wpis mnie rozbawił.
Dziękuję za czytanie ze zrozumieniem. Moja wina polega na tym,że odpowiedziałem wierszem.
Prawda zawsze jest banalna, a dodatkowo jej prostota wzmacnia tylko tę banalną konstrukcję. Czy to źle?
Film jako źródło oświecenia? Nie słyszałem ,ale kto wie. Nowe czasy pełne są zagadek.
Za polecenie kierunku studiów dziękuję. Na naukę nigdy nie jest za późno. Filologia powiadasz?
Muszę o tym pomyśleć.
Najchętniej studiowałbym to, co Ty studiujesz, tak żebym i ja, wiedział wszystko.
Pozdrawiam
Postów: 62 Miejscowość: Poznań Data rejestracji: 23.03.07
Dodane dnia 17.12.2008 23:27
No i? A skąd Ty, Marku, wiesz co to miało być, a czego nie było? To chyba nie jest portal ezoteryczny i "jasnowidzów" oraz "wróżek" nikt tu nie potrzebuje? Bo teraz to Ty się nie popisałeś ani erudycją, ani mądrością. Ale tak to jest, jak się założy, że ja jestem ten mądrzejszy, prawda? Pozdrawiam :P
-----po edycji:
Jeszcze rozwinę, żeby pozostawić jak najmniej wątpliwości, bo widzę, że niektórym trzeba, gdyż nie umieją czytać niedopowiedzeń.
Możesz wierzyć lub nie, ale dla niektórych pewne prawdy mogą się zwyczajnie wydawać banalne, bo do takich wniosków doszli sami w liceum. Oczywiście, możemy w to nie wierzyć, odsłaniając własną małość i głupotę, bo przecież jak ktokolwiek może myśleć tak samo jak oświecony mnich buddyjski (wszak nawet my sami tak nie myśleliśmy)! Wszak to buddyzm jest jedyną słuszną drogą i PRAWDA jest dostępna tylko mnichowi buddyjskiemu!
Ja pisałam o filmie, jeżeli widziałeś i Cię oświecił - nie uraził banałem, to gratuluję. Dla mnie to było jedynie powielenie oczywistości. Szukałam czegoś więcej, czegoś o czym bym jeszcze nie wiedziała.
Dla innych znowu ostoją mądrości jest Paulo Coelho i też będą wytykać głupotę tym, którzy się z niego śmieją, nie zadawszy sobie nawet trudu docieczenia powodu tego śmiechu i napawając się własną - jedynie słuszną interpretacją. Takim polecam studia filologiczne. Rozwijają zmysł interpretacji.
Jeszcze raz pozdrawiam.
Edytowane przez azrael dnia 17.12.2008 23:47
Spodziewała się czegoś innego. To
miała być niepowstrzymana erupcja mądrości,
w której utonie powszechna głupota. Daremnie
czekała, a była cierpliwa, obejrzała cały film
i nic. Starzy mężczyźni i wielkie nic.
Radość z powodu własnej głupoty, rnie wiemr1;
celebrowane i obnoszone z atencją.
Teraz pisze, że to przereklamowane, jak
tyle innych rzeczy. Czuje się oszukana.
Żałuje, że nie poszła na wykład teozoficzny.
- Ta pustka była okropna. Przepraszam,
że dzwonię, ale musiałam z kimś pogadać.
- Chciałam tylko jakiejś zgrabnej myśli, do
powtórzenia w kawiarni, a to było jak
rSiedem lat w Tybecier1; bez znieczulenia.
(To tak jak z przereklamowaniem buddyzmu. Uważa się mnichów buddyjskich za ostoję mądrości. Zapomina się przy tym, że ich nauka dostosowana musi być do ludzi prostych. Może nie znam się na buddyzmie, ale po obejrzeniu filmu dokumentalnego (który zyskał ochy i achy jako najlepszy i najwierniejszy film na ten temat) stwierdzam, że się rozczarowałam buddyzmem. Nie powiedzieli mi ci mnisi niczego nowego, a większość jest banałem i spłyceniem metafizyki. Szukam czegoś więcej niż to co już było powiedziane, chcę się dalej uczyć. ) azrael , Poezja polska 16.12.2008
Postów: 291 Miejscowość: Hrubieszów Data rejestracji: 24.03.07
Dodane dnia 16.12.2008 21:56
ryba_zakonnik napisał/a:
wyjątek z Obrony Sokratesa:
Więc o poetach się przekonałem niedługo, że to, co oni robią, to nie z mądrości płynie, tylko z jakiejś przyrodzonej zdolności, z tego, że w nich bóg wstępuje, jak we wieszczków i wróżbitów; ci także mówią wiele pięknych rzeczy, tylko nic z tego nie wiedzą, co mówią. Zdaje mi się, że coś takiego dzieje się z poetami. A równocześnie zauważyłem, że oni przez tę poezję uważają się za najmądrzejszych ludzi i pod innymi względami, a wcale takimi nie są. Więc i od nich odszedłem (r30;)
fajne nie?-:))))
mądre, Sokratesa zawsze podziwiałem, zwłaszcza za myśl o drzewie które "gdy jest uderzane przez wichury, pioruny zapuszcza się jeszcze mocniej w ziemię"
"Powierz swe dzieło Panu,
a nie przepadnie..."
Salomon
Postów: 2 Miejscowość: Wieprz Data rejestracji: 16.12.08
Dodane dnia 16.12.2008 20:24
"I bardzo dobrze - i nawet zajebiśe, że więcej jest poetów, niźliczylelników. To dobrze świadczy. To nawet bardzo dobrze świadczy. Powiem więcej - oby tak dalej świadczyło - obyśmy znów żyli w czasach 'niepoetyckich'. Żeby przestał się liczyć się sondaż. Oby historia była wskaźnikiem. Oby histeria była biegunem."
------------------- język świadczy a nie jakieś tam wielości ilości
...
BLE.
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)