Postów: 97 Miejscowość: Stargard Szczeciński Data rejestracji: 29.09.08
Dodane dnia 05.01.2009 18:40
Mimo wszystko mówimy tutaj o poecie, który pisze i publikuje (na większą lub mniejszą skalę). Bo owszem - można rozmawiać o "poecie życiowym", który nie tworzy a jednak ma w sobie ten szczególny rodzaj patrzenia na świat, potrafi rzucić w towarzystwie jakąś celną, niebanalną myśl itd. Tylko jest róznica - taki człowiek nie musi swojej 'poezji wewnętrznej' rozwijać. Jest jaki jest i środowisko go akceptuje nie wymuszając ewoluowania.
Natomiast w przypadku osoby, która coś tworzy jednak ten rozwój musi być. Inaczej dojdzie się do momentu, w którym drepcze się w miejscu, zadeptuje własne ślady. Potrzebny jest rozwój zarówno czystej techniki pisania jak i uwrażliwianie się na świat (tu można dyskutować czy jest możliwe świadome "ćwiczenie" czegoś takiego czy może bardziej przychodzi to z wiekiem, przeżyciami itd.). Poeta 'piszący' powinien ciągle szukać, być w ruchu.
A jeszcze dodam, że prywatnie za jedną z najważniejszych cech u jakiegokolwiek twórcy uważam samokrytycyzm i wieczne niezadowolenie z własnych 'dzieł'. Im bardziej zadowolony z własnego wiersza poeta tym słabsze będą jego wiersze.
Postów: 171 Miejscowość: Kraków Data rejestracji: 16.04.07
Dodane dnia 05.01.2009 10:53
Poezja to jednak sztuka, poetą się jest lub nie. Można nie pisać wierszy a być poetą i na odwrót. Poezji nie można się nauczyć, poezję trzeba nosić w sobie. Doskonalić można jedynie warsztat i dykcję.
Postów: 40 Miejscowość: łódź Data rejestracji: 25.10.08
Dodane dnia 05.01.2009 10:34
Ja tez nie uważam,że nie potrzeba się uczyć pisać- jest to konieczne-jak to p.Magda powiedziała każdy może się nauczyć pieczenia placka drożdżowego- jednak według mnie wszyscy wiedzą że ten najlepszy jest "u Babci".Gdzieś już tutaj czytałam o pewnym nauczycielu który spisał swoje zasady budowania wierszy i na ich podstawie tworzył całkiem zgrabne utwory,na dzień dzisiejszy trudno mi siebie postawić w takiej sytuacji,niemniej jednak z chęcią bym poznała taki "dekalog",pozdrawiam
Postów: 62 Miejscowość: Poznań Data rejestracji: 23.03.07
Dodane dnia 05.01.2009 09:41
Dzięki za odpowiedzi. Ciekawie piszecie i w większości jednak pojawia się problem uczenia się pisania wierszy. Pewnie macie rację. Brzmi to bezdusznie, matematycznie. Niemniej myślę, że "nauka" to bardzo pojemny termin i obejmuje również np. zbieranie doświadczeń i szkolenie warsztatu.
Oczywiście zgadzam się, że bez pewnych predyspozycji pisanie może nie być możliwe w ogóle, ale czym one są? Nie wiem. Z moich obserwacji wynika, że jednak każdy, kto przechodzi jakąś edukację literacką sam jest w stanie zacząć pisać. Być może dlatego, że ci co nie będą pisać rezygnują z literatury już dużo wcześniej i przestają czytać, a sięgają po co innego... Może.
A nawiązując do pianistów Daniela: tutaj sprawa wydaje mi się być bardziej skomplikowana. Jeżeli mowa o zawodowych pianistach (po akademiach muzycznych), to tak. Ale ich coraz częściej uważa się za rzemieślników. Zresztą proces a-kreatywności widać już na poziomie średniej szkoły muzycznej. Bo ile można odtwarzać idealnie coś, co nie należy do nas? Tu nie ma miejsca na proces twórczy. A talent to jedynie w tym przypadku doskonały słuch. Natomiast jeśli mowa o komponowaniu na "żywioł", improwizacjach, to już sprawa nie wydaje się tak jasna i często mają tu przewagę ludzie z niższym wykształceniem muzycznym, ale lepiej wykształconym zmysłem. A jak powiedział mi kiedyś dyrektor średniej szkoły muzycznej: do skończenia szkoły muzycznej potrzebny jest ścisły umysł obok słuchu.
Poezja jednak nie do końca jest tożsama z muzyką. Chociażby przez to, że muzyka mimo wszystko jest mniej "elitarna". Słyszy się ją mimowolnie. Żeby przeczytać wiersz, trzeba zadać sobie trochę więcej trudu. Co więcej, muzyka jest emocją - czystą, bez wartości dodanych. Poezja już dawno przestała być tożsama z pieśnią i wywalczyła sobie nowy żywot, który ma nie tylko budzić emocje, ale i refleksje.
Postów: 123 Miejscowość: Poznań Data rejestracji: 29.10.08
Dodane dnia 04.01.2009 16:11
Hasło z TV - Mam talent ?
Hmmm! Talent - jak go zwał tak zwał, a co to znaczy dobry autor i zły autor ? co ma na to wpływ? lenistwo i brak pracy nad sobą? każdy chciałby być dobrym. Nie każdy może zostać mistrzem, nie chodzi mi tu tylko o poezję, mimo ciężkiej pracy nad sobą, bo ma jakieś swoje ograniczenia -eee długi temat
Zamysł obserwacji z czegoś wynika, ma jakieś podłoże w naszej percepcji
No więc te 10% trzeba jakoś nazwać , abo poszukać co się składa na ten pustosłów, hihiih, jak się go wypełni tym choćby uwrażliwieniem, jak dla pianisty dobrym słuchem i chęcią pracy i rozwoju, przestanie być pusty.
Człowiek się rodzi z określonymi predyspozycjami do sportu, sztuk artystycznych, muzyki, malarstwa, aktorstwa... może to jest talent? czy geny? Czasem nie wiemy, że coś mamy, odkrywamy to...lub ktoś odkrywa.
Jako puenta-To tak jak z inwestycją -musisz coś mieć, aby zainwestować, rozwinąć -od zera nic nie zdziałasz, musisz mieć nad czym pracować, to jest ta baza, podstawa, materiał obróbki hihiha czasem skrawaniem, wtedy powstanie dzieło. Czy będzie dobre czy złe oceniają inni -oby obiektywnie. Dobrze jak można to zmierzyć i jest wymierne -jak w sporcie wtedy nie podlega dyskusji.
Postów: 97 Miejscowość: Stargard Szczeciński Data rejestracji: 29.09.08
Dodane dnia 04.01.2009 15:05
W ogóle nie cierpię słowa "talent". To jest takie pustosłowie, hasło które niby ma nazywać to wszystko, czego nie umiemy wyjaśnić, opisać, omówić.
Kiedyś słyszałem mądre zdanie odnośnie pianistów (oczywiście nie tylko ale akurat ich się to tyczyło). Nawet na światowym poziomie talent to około 10% sukcesu. Reszta to ciężka praca.
Jeżeli miałbym wskazać jedną rzecz, która decyduje o "umiejętności" pisania wierszy, taką rzecz która decyduje że dany autor jest dobrze odbierany to zamiast zasłaniać się słowem "talent" wymieniłbym zmysł obserwacji. Patrzenie na świat, na te zwyczajne rzeczy, pod 'niezwyczajnym' kątem - to jest coś, co decyduje. Dlatego 'dobry' autor napisze 'dobry' wiersz o dziurawym bucie natomiast 'słaby' autor z takiego tematu nic nie wyciśnie.
każdy może się nauczyć pieczenia placka drożdżowego, wbijania gwoździ lub prowadzenia samochodu
natomiast nie każdy może nauczyć się pisania wierszy, ponieważ poza warsztatem konieczny jest wg mnie pewien rodzaj uwrażliwienia
natomiast wg mnie portale nie uczą pisać, kiedyś sądziłam, że jest inaczej - teraz wiem, że nie
portale służą jedynie do tego, by dowiedzieć się jaki jest odbiór twórczości
Postów: 123 Miejscowość: Poznań Data rejestracji: 29.10.08
Dodane dnia 04.01.2009 14:51
Ja tam uważam, że wszystkiego trzeba po trochu. Jak się nie ma talentu, duszy romantycznej, nie jest się uwrażliwionym na to co się dzieje, to co nas dotyka i otacza oraz brakuje nam środków wyrazu i umiejętności przekazywania myśli to żadne rzemiosło nie pomoże i myśl o teraz chcę stać się poetą spali na panewce.
Sama PP nie nauczy, jak nie będziemy chcieli się uczyć.
Haiker napisałeś Wiersze pisać uczy życie i życiowe doświadczenie
to dlaczego wiele dobrych wierszy piszą osoby młode, te dwudziestoparoletnie, a nawet nastolatkowie ? Trudno jest ich posądzać o wielkie życiowe doświadczenie...
Kolejna sprawa -zdarzają się osoby dorosłe, dojrzałe z doświadczeniem, które czasem nie nadążają, nie mają dystansu do siebie i do tego co piszą, uważając że mają monopol na mądrość i właśnie doświadczenie również w pisaniu wierszy. Zamykają się w swoich racjach.
Uważam, że trzeba próbować wszystkiego, rozwijać się w każdym wieku i nie ważne czy poucza nas ktoś młody, czy starszy, bo każdy może mieć rację i należy to rozważyć.
We wszystkim co się robi trzeba mieć odwagę, aby się zaprezentować i dystans do siebie. Portale poetyckie temu sprzyjają i wzbogacają doświadczenie, jak również umożliwiają naukę na cudzych błędach.
Prawdą jest to co napisał tu Daniel, a tak na marginesie to uwielbiam jego komentarze ;o) które na pewno uczą tu na PP, jak i teksty wielu innych komentujących.
Pozdrawiam jak zwykle ciepło!
Postów: 40 Miejscowość: łódź Data rejestracji: 25.10.08
Dodane dnia 04.01.2009 14:10
Tego można się nauczyć jak rozwiązywania zadań z fizyki.
????
Nie wiem,przez jakiś czas studiowałam fizykę.zadań z fizyki rzeczywiście można się nauczyć,jak najbardziej-można je nawet zrozumieć poprzez długotrwałe studiowanie-tak ma większość,nie umniejsza to ich zasług dla tego pięknego przedmiotu,bardzo rozwija wyobraźnię-przynajmniej ja tak to odbieram.Ale są też tacy,którzy sami potrafią "tworzyć fizykę"-nie wiem czy to można nazwać talentem-czy Newton miał talent???do czego?-do obserwacji,do rozwiązywania zależności matematycznych?nie wiem...ale jest pytanie-Dlaczego dzisiaj przeciętny człowiek zna jego imię?Ze względu na jego odkrycia,to przecież dzięki nim jest dziś uznawany za jednego z czołowych "fizyków" świata.
Zgadzam się z tym,że ćwiczenie czyni mistrza,ale jeżeli nie ma się charakteru(talentu) to będzie się rozwiązywać zadania z fizyki(pisać poprawne wiersze bez polotu), jeżeli zaś ktoś się "z tym" urodził może tworzyć nowe koncepcje(tworzyć poezję-a tak naprawdę w pewnym momencie zacząć tą żyć poezją)-jak to haiker napisał
Wiersze pisać uczy życie i życiowe doświadczenie.
ps.fizyka jest sztuką,która łączy (według mnie) sacrum i profanum
Postów: 97 Miejscowość: Stargard Szczeciński Data rejestracji: 29.09.08
Dodane dnia 04.01.2009 11:30
Ja mogę z ręką na czymkolwiek powiedzieć, że PP (stara i ta obecna) może nie tyle "nauczyły" mnie pisać, co na pewno w jakimś stopniu oszlifowały moje pisanie. Trochę zastanawiam się na ile jest to zasługa samego udzielania się na PP a na ile zwyczajnego dorastania, bo z wiekiem inaczej patrzy się na świat i inaczej się też go spisuje. Ale myślę, że bez komentarzy od całkowicie różnych osób byłoby na pewno inaczej, trudniej. Natomiast komentowanie i czytanie innych też podnosi u mnie poprzeczkę samooceny, samokrytyki.
Jeżeli ktoś chce pisać, chce się rozwijać i ma dystans do własnego 'tworzenia', to na pewno portale typu PP pomagają.
NIe wierz, Azrael, piszącym powyżej, że do pisania poezji potrzebny jest - jako sine qua non - talent, dar (boga) itp. Tego można się nauczyć jak rozwiązywania zadań z fizyki. Nie nauczą się tego ci, którzy a priori oddzielają ścisłość od humanizmu (jak - nie przymierzając - sacrum od profanum).
Dodam, że jeśli się nie ma własnego charakteru (ale niekoniecznie talentu) to można się nauczyć wiersze na podobieństwo innych, i dlatego na pp znajdziesz wiersze dobre (technicznie) ale bez polotu. Takie "kościoły bez boga".
Wiersze pisać uczy życie i życiowe doświadczenie. Reszta to rzemiosło.
Postów: 40 Miejscowość: łódź Data rejestracji: 25.10.08
Dodane dnia 03.01.2009 20:29
I dopiero ktos poza portalem wylozyl mi dokladnie co i jak.
Jakoś nie mogę sobie tego wyobrazić...jakby poezja była równaniem matematycznym do zrozumienia-choć przyznam że wzory i zależności też mają w sobie coś z poezji,nie każdy jednak może je pojąć...nie każdy urodził sie Einstainem, tak samo jak nie każdy urodził się poetą;choć każdy może opanować podstawy,może nie będzie się wtedy super wirtuozem,niemniej jednak można mieć niezłą frajdę z pisania,można wiele dla siebie samego z tego wynieść.
Dopiero zaczynam "bawić się" poezją...szukam, wydaje mi się, że ten portal pomaga mi w tym(troszeczkę),choć trudno mi to obiektywnie ocenić bo nigdy nie brałam udziału w warsztatach czy innych spotkaniach mających na celu "naukę poezji"i rozwój osoby piszącej.
Myślę jednak, że pp jest dobrym "początkiem".
pozdrawiam
Postów: 173 Miejscowość: Poznań Data rejestracji: 23.07.08
Dodane dnia 03.01.2009 19:45
Kobieto, Dziewczyno-jak wolisz? Poezja to nie zawód, którego można się wyuczyć. Można co najwyżej kształtować swój warsztat, w jakimś sensie nabyty podczas urodzin. Tak, urodzin, bez przesady. Talent, o to właśnie chodzi, który należy rozwijać poprzez czytanie poetyckich książek, uczestnictwo w grupach poetyckich, warsztatach, klubach i także na PP. Wzorów na PP bez liku. Sama wiesz na kim można się wzorować, ale poezja, jeżeli masz talent, siedzi w tobie. Trzeba ją tylko wyzwalać w sposób przekonywujący.
Ten portal, to właściwe dla Ciebie miejsce.
pozdrawiam.
Postów: 250 Miejscowość: Obidza Data rejestracji: 03.07.08
Dodane dnia 03.01.2009 19:22
azrael,nie jestem nastolatkiem ,ale każdy początkujący tak się czuje,też nie dawno zaczynałem ,czy nauczył?na pewno wprowadził jakąś dyscyplinę,ale pisać chyba nie można się nauczyć wzorując się na kimś lub wiele czytając,jest to pomocne ale poezję trzeba wykrzesać z siebie,każdy to potrafi i co najciekawsze każdy inaczej,,pozdrawiam,,( nawet Doda)
Postów: 62 Miejscowość: Poznań Data rejestracji: 23.03.07
Dodane dnia 03.01.2009 19:04
Tak mnie ostatnio zastanawia kwestia nauki na portalu Poezja Polska. Czy ktos z Was, Portalowicze, moze z reka na sercu powiedziec, ze to ten portal nauczyl go pisac wiersze? Nie mowie o doskonalosci, ale o sytuacji kiedy przyszedl na portal jako "wzdychajacy nastolatek" i dzieki portalowi zaczal pisac w miare dojrzale?
Teraz jest troszke lepiej - pojawily sie poradniki dla poczatkujacych na forum, ale sama pamietam, gdy nie rozumialam o co chodzi moim czytelnikom na portalu, nie rozumialam co jest dobrego w wierszach, ktore mi sie nie podobaja, a zadnych poradnikow nie bylo. I dopiero ktos poza portalem wylozyl mi dokladnie co i jak. Dlatego zastanawiam sie, jakie sa Wasze doswiadczenia w tej materii :)
Skocz do Forum:
Pajacyk
Logowanie
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)