|
Julian Kawalec urodził się 11 października 1916 roku we wsi Wrzawy koło Tarnobrzega, zmarł w październiku 2014 roku w Krakowie
Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Podczas studiów związany z ZMW RP "Wici". W latach okupacji współpracował z ruchem oporu.
Pracę dziennikarską rozpoczął w 1944 r. w Polskiej Agencji Prasowej w Lublinie.
Pracował następnie w redakcji Echa Krakowa (1946-1949 ), Gazecie Krakowskiej (1949-1951), Polskim Radiu Kraków (1951-1956), Wieściach (1957-1968), Chłopskiej Drodze - od 1968.
Prezes Zarządu krakowskiego oddziału ZLP (1987-1989), członek PEN-Clubu i Stowarzyszenia Kultury Europejskiej (SEC).
Debiutował jako prozaik w Echu Tygodnia (dodatek literacki do Echa Krakowa) w 1948r. Opowiadania, fragmenty powieści, reportaże, artykuły i recenzje zamieszczał m.in. w "Faktach i Myślach", "Głosie Młodzieży Wiejskiej", "Kamenie", "Kulturze", "Miesięczniku Literackim", "Nowej Kulturze", "Nowej Wsi", "Nurcie", "Odrze", "Perspektives Polonaises", "Pola Esperantisto", "Polish Perspektives", "Profilach", "Polityce", "Tygodniku Kulturalnym", "Twórczości", "Współczesności", "Życiu Literackim" oraz czasopismach zagranicznych.
Jego utwory tłumaczone były na 19 języków w 21 krajach. Ukazywały się w licznych antologiach i almanachach w kraju i za granicą.
Członek Związku Literatów Polskich od 1960 roku.
Nagroda Wydawców za powieść Ziemi przypisany (1962), I nagroda ZLP i LSW za powieść W słońcu (1962), nagroda I stopnia ministra kultury i sztuki za książki: Ziemi przypisany, Tańczący jastrząb, Marsz weselny (1967), nagroda plebiscytu czytelniczego "Złoty Kłos"(1968 i 1973), Nagroda Państwowa II i I stopnia (1976), nagroda miasta Krakowa za całokształt twórczości (1976), nagroda prezesa Komitetu ds. Radia i Telewizji za twórczość radiową (dwukrotnie).
Powieści jego były również podstawą do scenariuszy filmowych.
Ekranizacji doczekały się Głos ma prokurator (reż. W. Haupe - 1965), Wezwanie (reż. W. Solarz -1970), Tańczący jastrząb (G. Królikiewicz - 1977).
Wydał również poezje - Kochany smutek (1993) oraz Dom (1996).
|
|