|
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: tryptyk podlaski |
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 11.05.2008 22:24
uuuuu nieeee
Pozdrawiam |
dnia 12.05.2008 07:16
Sam pomysł świetny ! |
dnia 12.05.2008 07:24
Warto go jeszcze raz przemyślec i opracować, przyjmując jeden rodzaj poetyki.
Trzeba też zrezygnować z dziwności typu:ranek odszedł był i z ogranych, nic nie wnoszących stwierdzeń takich jak to :
odlatuję gdzieś w światy nieznane
powita dzień nowa myśl
i słowa uczuciami gnane
Serdeczności przesyłam. |
dnia 12.05.2008 12:04
klimatyczne. wstylu retro.ciekawe |
dnia 12.05.2008 12:57
zapewne inaczej myśli odurzony asfaltem
w klatce z betonu i szkła zwanej miastem
na wsi jestem wolny i myśli me wolne od
udręk postmodernizmów i gonitwy idiotów
serdecznie pozdriawiam |
dnia 12.05.2008 16:42
Problemem takiego pisania jest, by prostota nie zmieniła się w banał, w moralizowanie, w takie ckliwe klejenie tych samych motywów w ten sam sposób. Tu, niestety, Autor tego się nie ustrzegł, a szkoda, bo pomysł jakiś mógłby być. A tak - nudne to, bo to samo i to samo jakby, a w ostatniej jeszcze okraszone garstką pseudopatriotyzmu. Wszystko takie górnolotne. A ja jestem z Podlasia, więc wiem, że nie tak powinno się o tej ziemi pisać. |
dnia 12.05.2008 16:53
pycha!!! ubrała się w znawcę
a jest tylko złudzeniem |
dnia 12.05.2008 16:56
do zarażonych pychą
ujrzałem słońce, które nie świeci
i poetów, którzy tworzą śmieci
tyle słów bez serca i uczuć
tyle snów niespełnionych
ileż głów zbałamuconych
ideą bez idei - pustosłowiem |
dnia 12.05.2008 21:07
bronisław, Brawo!
tryptyk ma wady, to prawda. Ma też zaletę: można nad nim jeszcze popracować i stworzyć dzieło.
Przepraszam, że zwrócę się do reteski,
-Kto ci każe pisać bzdury, zamiast o swoim Podlasiu?
Napisz o prawdziwym Podlasiu i o prawdziwym patriotyźmie, tak, jak powinno być a nie banalniei górnolotnie. Do tego jak nie będzie nudne, to będziesz dla mnie wielka.
Tymczasem przecierasz oczy ze zdumienia, że ktoś napisal o twojej ziemii. A może masz jakieś wiersze o rodzinnych stronach ?
Przepraszam za dygresję,
pozdrawiam ciepło |
dnia 12.05.2008 21:37
Po kolej, Panowie "Dżentelmeni":
1) Panie bronislawie - nie pomogą próby "odgryzienia się" pseudo - wierszem. Prawda komentarza zostaje prawdą, mimo że nieprzyjemną. Natomiast dziwne, że o pysze pisze osoba, która, jak widać, bardzo czuje się urażona negatywnym komentarzem.
2) Panie HenrykuO - prawdopodobnie Pańskie określenie na moją pisaninę "bzdury" miało być obraźliwe. Świadczy, niestety, o Autorze wypowiedzi.
3) Z tego, co widzę, nie czytał Pan bądź nie zrozumiał, o czym piszę. Ponieważ o Podlasiu także.
4) Poza tym, pod tym wierszem nie jestem "poetką", jestem swego rodzaju krytykiem. A krytyk wcale nie musi napisać niebanalnie i niegórnolotnie, ba! może nie pisać wcale wierszy! Krytyk ma prawo napisać swoje zdanie, zgodne z jego osądem. Moje jest właśnie takie - uczciwie i szczerze wyrażone. Jeżeli Autor mnie zachwyci, równie szczerze i uczciwie się zachwycę.
4) Żadnego przecierania oczu ze zdumienia, czytuję o ziemi podlaskiej dobrą poezję. I mam teksty o rodzinnych stronach.
Ponadto podsumowując - zdaje mi się, że teksty Panów lepiej omijać. Bo w zamian za szczerą opinię otrzymuje się zestaw dziwnych pouczeń.
Zaskoczona reakcją,
t. |
dnia 13.05.2008 17:08
reteska,
w żadnym wypadku nie chciałem cię obrazić.
pozdrawiam z uśmiechem.:) |
dnia 13.05.2008 19:21
polisemia, metafora, mit (klechda), sacrum
reszta jest mniej ważna; bardziej do mnie przemawia Nowosielski
niż nowomowa
"Na pozór dokonanie syntezy między awangardą, a malarstwem bizantyńskim jest proste. Ale należy pamiętać, że w owym pierwszym przypadku awangardyzm Nowosielskiego wcale nie był tak bardzo jednorodny, składał się bowiem ze wspomnień abstrakcji geometrycznej ożenionej z przytłumionym surrealizmem. Tymczasem wejście świata ikony w strefę świata zdarzeń czy idei współczesnych i materialnych, dokonało się w jakimś sensie bezkonfliktowo, zgodnie i dopełniając. Można to ilustrować rozmaitymi przykładami. Ja wykorzystam ten, na który nieustannie spoglądam. wisi bowiem na wprost mego łóżka. Oto jakaś niedookreślona przestrzeń, jakiś plac pusty i nieludzki otoczony architekturą przypominającą scenografia teatralną. W tej umownej przestrzeni znajduje się pięcioro kobiet, wolę nawet określenie dziewczyn, choć wszystkie mają osłonięte głowy i nie sposób rozeznać się w ich wieku ani urodzie. Mają zasłonięte głowy, wszystkie bowiem, jakby na jeden rozkaz, zdejmują przez głowy koszule: niektóre z nich są w czarnej bardzo skąpej bieliźnie, a niektóre całkiem nagie. Scena jest więc jakby z jakiegoś surrealistycznego filmu, z jakiego "Gabinetu doktora Caligari", albo z "Psa andaluzyjskiego". Jednocześnie scenografia owego wydarzenia jest rodem z ikon, z owych prazdniczków albo życiorysów świętych mężów, w których cała scenografia, od warstwicowych skał aż po czubki wież jest tylko ideą materialnego świata, widzianą poprzez boski program budzenia i burzenia świata.
Dla Nowosielskiego świat jest jeden: jego portrety, jego akty, jego krajobrazy z owymi otwartymi na inny wymiar "okienkami" dzieją się w czasie poza czasem, a więc w czasie sakralnym. Jego głęboka wiara, oparta o naukę kościoła prawosławnego, utożsamia z boską ideą wszystko, co pojawi się w spektrum, artysty: w jego snach, marzeniach, najgłębszych przeżyciach duszy."
/Tadeusz Chrzanowski/ |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
Gości Online: 58
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi
|
|
|
|
|
|