Kwitnącej urody pięknem
Olśniła mnie dziś Twoja postać;
Dotykiem Wiosny stworzona
Do podobania się światu;
Próbując tę chwilę zatrzymać,
Byś mogła na zawsze tu zostać,
Odgarniam jasny dnia błękit
Od nocy ciemnego granatu.

Wyciągam rękę do Słońca,
Po garstkę troskliwych promieni;
Oczarowany tym pięknem,
Co słusznie należy się kwiatu i
Kładę je wszystkie u stóp Twych,
Na rosą pachnącej ziemi,
By lżej było po niej Ci stąpać,
Królowo wiosennych kwiatów.