Postanowiła zerwać parkiet, cegła obłożona
gazetą - wypadki posklejane ze sportem.
Po czasie całość staje się jednym, nie wiele można
odzyskać. Po czasie mówi się : wszystko jedno.
Zerwała więc także papier, cegła w kolorze kleju.
A miało być tak różowo, miały zamilknąć
nagłówki - sensacje żołądkowe i ciągła czkawka.
Postanowiła rozbić cegłę, nie wiedząc, że
to co łączy ma zapach, że dalej jest jeszcze ziemia.
A pod nią dzieci skupione w mantrze, szumiącej jak skraj :

Brahmaputra w Himalajach: cing, cung, cing - cung - caj