Do kobiety, która spóźniła się zostać moją

matką, zbliżam się ostrożnie, utrzymując ją

na bezpieczną odległość, nie przekraczając

bezpiecznej granicy skóry, nawet wewnątrz

pozostając po swojej stronie ciała, układając się na boku

z podkurczonymi lekko nogami, w pozycji

bezpiecznej, skierowany twarzą ku wyjściu,

przesuwając się lekko ruchem zgodnym

z ruchami jej bioder, przez cały czas

będąc gotowym aby ją opuścić i przynieść

ulgę, i znaleźć się nagle w ramionach

mężczyzny, który mógłby być moim ojcem,

gdyby się tylko nie spóźnił o trzydzieści sześć

lat