Dedykuję Kasi Kamińskiej
Zabawna ta nieudolność ludzi
Co w trudzie łakną nieszczęścia
Tracą kawałek drewnianej podłogi
Dla ciepłej rozmowy z kawałkiem krzesła
W szklance herbaty echo brudnych warg
Od sznurowadeł siniaki na łyżeczce
Kostka cukru drze się o pomoc
Zabawna ta nieudolność ludzi
Każdy pragnie być niekochanym
Kiedy bóg w szklanej butelce się dusi
Akcyza na śmierć przecięta nożem
A korzeń nadziei w grobie ludzkości
Zabawna ta nieudolność ludzi
1-18.11.07
Dodane przez blazej01
dnia 30.11.2007 16:07 ˇ
7 Komentarzy ·
556 Czytań ·
|