W wydychanym powietrzu sporo
zapomnianych zapachów;
próbuję je skojarzyć z mężczyznami,
których kiedyś skosztowałam.

Robi się lepko, robi się coraz
bliżej, bo oddala się wreszcie
ten, który nie chce się dla mnie
urodzić, który wciąż nie żyje.

Byłam sama, każdego dnia
od nowa, niewyspana i cicha;
przy drzwiach podsłuchiwałam
rozmowy nie o mnie, nie ze mną.

W powietrzu obudziło się tamto
życie - teraz oddycham częściej,
żeby znowu nie dostać pierdolca.
Niech go sobie zabierze ten,

który nie chce się dla mnie urodzić.