z dedykacją dla antydesperant(ki) - jeszcze jedna opowieść w folklorystycznych klimatach


Nie dotknę twojego ciała. Zatrzymasz bieg ulic.
O bliskości opowiesz mi tylko tyle,
ile zmieści się napitków w ich gardłach.

I tak słowa półśpiewne, półkrwiste
pomkną na pełne morze, by je szczepić czerwienią.
Coraz więcej liźnięć fal zwielokrotni się w pogoni
za przygrywkami, prosto z rozhulanych tancbud.

Może zechcesz - mocniej. Twój głos
przedrze się przez nocne zamglenia,
czarne tabletići. Nazwie po kolei najgorętsze kości,
które później powlecze skórą cieńszą
niż podbrzusze pisklęcia.

Nie dotknę. Nie istnieje przecież
doskonałość bardziej przejrzysta.
Poranek w samą porę wytoczy się z gospody
i rozbije dzbany pełne resztek wina
o kościelną wieżę, o dachy Umagu.

**Balkanska ljubav (chorw.) - bałkańska miłość
*tabletići (chorw.) - niciane serwetki ręcznie robione na szydełku