|
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: Kamienica |
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 09.05.2023 19:13
Kamienica
mieszkały we mnie dzieci
w oknach pod secesyjnymi łukami brwi
jeszcze drży zetlały muślin ich snów
widziałam
tysiące wschodów słońca
malowanych na kruchej porcelanie jutra
na przemian czerwień i biel
tramwaje wypływające z mgły
wieczorne niebo w zaspach kwitnących akacji
czas czuł się jak u siebie
moszcząc się
w zmarszczkach na tynku północnej fasady
otwierając łagodnie wysklepione bramy
na przyjęcie nostalgii
za wszystkimi dniami
które nie były historią
ani nawet legendą
zawsze opowiadaną inaczej |
dnia 09.05.2023 19:15
Witam, zamieszczam wiersz pierwszy raz, dlaczego zapis nie wygląda tak, jak powyżej ? co robię źle ? |
dnia 10.05.2023 11:14
e-mail: odra@odra.net.pl |
dnia 11.05.2023 12:32
Witaj na PP. Dobrze, że poprawiła/eś. Przy wstawianiu warto obejrzeć najpierw podgląd, zanim się kliknie Wstaw. Stary system popełnia sporo błędów. Zgłoś na priv moderatorowi 4 ( Prywatne wiadomości - po prawej) on doprowadzi tekst do porządku, bo nie ma tu możliwości edycji.
Ta fraza mnie urzekła: jeszcze drży zetlały muślin ich snów i sam koncept z doznaniami tytułowej bohaterki - przedni. Pozdrawiam. |
dnia 11.05.2023 17:27
Usterkę w wersyfikacji usunąłem. W momencie wklejenia tekstu powinien być "ptaszek" w wersie określonym jako "Automatyczne łamanie linii". W innym przypadku wersyfikacja posypuje się. Postawiłem teraz ten znaczek i wszystko jest, jak powinno być. Zazwyczaj sprawdzam po każdym umieszczeniu wiersza czy wersyfikacja jest w porządku. Gdy nie jest, zaraz to poprawiam. Tym razem przez jakiś przypadek najwyraźniej nie sprawdziłem. Przepraszam za ten błąd w sztuce. Postaram się zawsze pamiętać o natychmiastowym sprawdzeniu tekstu po jego publikacji. Pozdrawiam. |
dnia 11.05.2023 19:56
silva-dziękuję za wskazówki, cieszę się że udało mi się dołączyć do PP
moderator4 - dziękuję za poprawienie układu tekstu |
dnia 15.05.2023 12:28
Muszę powiedzieć, że ten wiersz zrobił na mnie wrażenie kilka dni temu.
Podoba mi się początek, jest konkretnym zamkniętym obrazem, a także - sugestywny obraz tramwaju wypływającego z mgły - kapitalny.
Zrezygnowałabym z przymiotnika / zetlały / wystarczy muślin, bo po pierwsze sam wystarczająco przemawia, a po drugie prawdziwy muślin zawsze jest nieco przydymiony, / jak zetlały / i nie mówię tu o sztucznym - nabłyszczonym.
Natomiast warto unikać dopełniaczówek, takich jak wyjątkowo nieudana / porcelana jutra/.
Mam osobistą awersję do nadużywania liczebników takich jak : tysiąc, milion - tchną przesadą i ich efekt jest odwrotny do zamierzonego.
O / nostalgii / lepiej nam opowiedzieć, opisać ją, względnie znaleźć ekwiwalent w myśl zasady, że : tęsknoty, nostalgie, marzenia, gwiazdy, miłość, serca, kwiaty, i słowo : kocham - morduje prawdziwą lirykę i to w lycrowych rękawiczkach.
Natomiast przywołany obraz / wysklepionej bramy / - ciekawie pobudzający wyobraźnię, pozdrawiam D.G. |
dnia 15.05.2023 12:31
tautologia u mnie w pierwszym zdaniu; obrazem, obraz.. ..przepraszam, ot, mały ekran ;) |
dnia 15.05.2023 14:20
Dagmara Gądek- dziękuję za odwiedziny i komentarz, przymiotnik zetlały jest tu użyty w znaczeniu- nawątlony zębem czasu, rozpadający się ze starości, zmurszały, - jak wszystkie rzeczy pozostałe po byłych mieszkańcach Kamienicy :) Pozdrawiam |
dnia 16.05.2023 15:57
Ten wiersz zatrzymał mnie swoim impresjonistycznym klimatem, ubranym w delikatną lirykę.
"zetlały muślin snów" - wydaje mi się jednak trochę "przedobrzony"
"porcelana jutra" ---? może lepiej "jutrzejsza porcelana"/ albo sama "porcelana"?
Kwitnące akacje (najmocniej pachnące oczywiście po zmroku) - to jeden z moich ulubionych aromatów. Metafora z zaspami zgrabnie oddaje obraz obsypanych białymi (o)kiściami drzew na tle nieba.
Strofoida:
"czas czuł się jak u siebie
moszcząc się
w zmarszczkach na tynku północnej fasady"
---> jest moją ulubioną w tym tekście.
Podobnie jak puenta.
Codzienność nie przechodzi do legendy, nikt o niej nie pamięta, najwyżej właśnie poezja staje się wehikułem czasu dla wspomnień.
"Nostalgię" - jak doradza przedmówczyni - lepiej usunąć/wymienić - jest już zanadto zużyta (lirycznie).
Na koniec dorzucę, że utwór skojarzył mi się z piosenką:
https://www.youtube.com/watch?v=JbcTYTfgn04
Pozdrawiam,
Glo. |
dnia 17.05.2023 15:57
Gloinnen- dziękuję za wnikliwe pochylenie się nad tekstem. Lubię Twoje recenzje- są takie... precyzyjne, czytam Twoje komentarze wierszy innych autorów już od kilku miesięcy, bardzo chciałam dołączyć do PP, ale był problem z rejestracją nowych użytkowników, naprawili to dopiero w maju. A wracając do wiersza- codzienność, ten wypełniacz, ta masa tabletkowa- umyka, jej nośnikiem są tylko rzeczy- stare domy, stare meble, lampy, zegary, zgadzam się z Orhanem Pamukiem, że "przeszłość zamieszkuje w przedmiotach"- jak pisał w Muzeum Niewinności. Dzięki za link- nie znałam tej piosenki Grechuty. Odpozdrawiam ciepło. |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
Gości Online: 38
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi
|
|
|
|
|
|