 |
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: Łobuziaki |
|
|
Nie tym mnie uwiodłeś, że jesteś,
nie myśl sobie,
lecz tym
prawdopodobnie,
że mogę się z Tobą bawić,
jak wcześniej bawiłem się z ojcem
(że też za jego życia
bawiłem się tak nieświadomie!)
w zbawienie i potępienie,
w policjantów i złodziei,
we "wzrusz mnie, a ja się odwdzięczę",
szkoda tylko tych żab,
któreśmy
tak bezrozumnie nadmuchiwali.
Dodane przez adaszewski
dnia 25.01.2022 22:29 ˇ
19 Komentarzy ·
466 Czytań ·
|
|
|
|
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 26.01.2022 09:14
adaszewski
Weź mi Panie tych biednych żab nie przypominaj. Pompowanie, częstowanie szlugami i inne takie dziecięce rozrywki. Wyrośnięte bobaski są słodkie, dopóki nie dasz im przestrzeni i narzędzi, by zaspokoić ich własną ciekawość. Są jak strzelające od środka lizaki. Wtedy wylewa się z nich kwas. A potem piszą w raporcie; po wyrwaniu szóstej nogi mucha ogłuchła.
Ja wiem, że zbaczam, ale trąciłeś Pan zapomnianą strunę we mnie. Pozdrawiam. |
dnia 26.01.2022 12:01
-:))
mnie zaś frapuje co innego a mianowicie dlaczego jednym to przeszło a innym nie
pozdrawiam -:)) |
dnia 26.01.2022 12:58
okrucieństwo jest przyrodzoną cechą natury a my dzisiaj walczymy z naturą w sobie i na zewnątrz, po części atawistycznie (niby w obronie - ochronie) a także z powodu braku odpowiedniego zabezpieczenia kulturowego ( wiedzy); najgorzej gdy łobuziaki wyrastają na patologiczne typy karmiące się zabawą w zabijanie...a to podobno 30% populacji światowej...dużo pracy na wiele pokoleń... |
dnia 26.01.2022 13:08
Przeczytałam, i wygasiłam kursorem stronę "poezja polska". Ale po chwili wróciłam. Mocny, porażający wiersz. |
dnia 26.01.2022 13:29
oj, się pamięta, głupotę zwłaszcza - intrygujący, co więcej prawdziwy wiersz, pozdrawiam, |
dnia 26.01.2022 14:06
Tak było, jest i będzie. Chłopcy w mojej podstawówce pasjami wręcz kroili dżdżownice na kawałki i odrywali muchom skrzydełka. Gdy raz moralistycznie zaprotestowałam, to ,,,, kieszenie w mojej kurtce wypchane zostały oślizgłymi i dżdżownicami i odechciało mi się już walczyć w ich obronie. Oczywiście, mamy sobie czynić ziemię poddaną, ale w obrębie jakiegoś respektu dla żyjątek, bo po co zadawać ból? Tu chyba jednak nie tyle okrucieństwo gra rolę, ile niespożyty wręcz chłopięcy pociąg do empirii. Cóż, nie w każdym miasteczku jest Centrum Kopernika z interaktywnymi zabawami((;
Ładny wiersz! Pozdrawiam, D. |
dnia 26.01.2022 16:22
Wyrywałam nogi tym dużym pająkom z chudymi długimi nogami, i te nogi tykały na dłoni jak wskazówki, a właściwie chodziły. Wyrywałam muchom skrzydełka - i nie rozumiem jak mogłam to robić, dzisiaj umarłabym, gdybym jakiemukolwiek stworzonku miała zrobić krzywdę. I żeby było ciekawiej, panicznie boję się pająków. Pozdrawiam a wiersz się czyta :) |
dnia 26.01.2022 17:53
Żaby mają to do siebie, ze jeżeli już uda się którąś odcałować, to potem wypomina, że dla nas musi ciągle się rozdwajać - być piękną i mądrą. A o to bez rechotu trudno.
I nie zawsze szkoda bezrozumnego traktowania. |
dnia 26.01.2022 18:58
Dobry, wyrazisty wiersz, ciekawe zestawienie ojcostwa (wielorakie). A że żab szkoda, to fakt. Ale to już temat na oddzielny moralitet... Pozdrawiam, A |
dnia 26.01.2022 19:39
wzrusz mnie, a ja się odwdzięczę
Nikt w komentarzach nie zwrócił uwagi na ten superważny wers. Temat rzeka. |
dnia 26.01.2022 19:58
Do Maciej Sawa:
Tak, ma Pan rację, nikt się do tego fragmentu nie ustosunkował, ale jest on wymieniony jako zabawa ( bawiłem się tak nieświadomie) i dla tego go pominęłam. Nie lubię zabaw uczuciami, choć może nieświadomie - znaczy tu niewinnie? Pozdrawiam, D. |
dnia 26.01.2022 21:20
nim człek od złego
dobro odróżni
z czucia się bywa
całkiem wypróżni
Pozdrawiam serdecznie 😊🍻 |
dnia 28.01.2022 11:48
rZa dobre r11; wynagradzanie, a za złe r11; karanier1;, w kontekście tych słów nagradzanie za wzruszenie jest jedną z najmocniej nadmuchanych żab. Powietrze w rżabier1; to przestrzeń bez trzewi. Powietrze w balonie z niezbyt pięknej, zielonej, nakrapianej skóry.
I strzęp po pęknięciu.
Nadmuchane żaby to symbole szkaradztw, które towarzyszą nam w życiu. Szkaradztw r11; zdeformaceń.
Zabawy, gry, mają swoje zasady. Wiadomo, kto ma być zbawiony, a kto potępiony, jak ma zachowywać się policjant, a co robić złodziej. Ale - oprócz zabaw i gier jest jeszcze życie. I uczucia. Cenne są wzruszenia. Ale... I tu właśnie można się zastanowić nad tym opisem Boga: "ten, który za dobre wynagradza, a za złe karze".
Nagradzanie za wzruszenie to zła zabawa. Nieczuła. I wychowująca pokolenia cyników. |
dnia 28.01.2022 11:53
Muszę poprawić pierwsze zdanie, które sobie skopiowałam z mojego brudnopisu i "żaba" przez znaczki zastępujące cudzysłów wyszła przez "rż" (rżaba!).
Popr.:
"Za dobre - wynagradzanie, a za złe - karanie", w kontekście tych słów nagradzanie za wzruszenie jest jedną z najmocniej nadmuchanych żab. Powietrze w "żabie" to przestrzeń bez trzewi. |
dnia 28.01.2022 14:08
małgorzata sochoń
rżabier.............francuski albo hiszpański skrzek, zwany kawiorem przydrożnym ;))))) |
dnia 29.01.2022 11:26
Chyba wszyscy byliśmy łobuziakami. A okrucieństwo dzieci nie zna granic.
Dopóki...
Pozdrawiam. |
dnia 29.01.2022 11:26
Retrospekcyjne i emocjonalne w dobrym wyważonym stylu. Gdy ktoś osiągnąwszy sukces z satysfakcją i nutą cynizmu pochyla się nad trupami tych którzy tworzyli szczeble jego kariery doceniając swój oczywisty potencjał. Pozdrawiam. |
dnia 29.01.2022 13:04
Dziękuję komentatorkom i komentatorom i... życzę dobrej zabawy. |
dnia 29.01.2022 23:10
Ach, te chłopięce zabawy... Podobno trzeba przez nie przejść, by dojrzeć... Pozdrawiam. |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
 Gości Online: 2
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech
|
|
|
|
|
|
v6.01.7 © 2003-2005![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)