którą z kobiet rozpoznasz kiedy rozsypane
na cztery świata strony wrócą w wodę w ziemię
czy tam gdzie jesteś z pyłu wstaje się nad ranem

żeby przed wschodem zdążyć na pierwsze wołanie
nim cisza wyda ptakom imię za imieniem
którą z kobiet rozpoznasz kiedy rozsypane

rozproszone po drogach i ponazywane
byle jak przypadkowo jak struny trącenie
czy tam gdzie jesteś z pyłu wstaje się nad ranem

i świt dzieli na dwoje i gorącą kawę
mocniejszą niż pusta noc bezgwiezdne zwątpienie
którą z kobiet rozpoznasz kiedy rozsypane

niepodobne do siebie stracą dla nas pamięć
urodzą nowe drzewa inne rzucą cienie
czy tam gdzie jesteś z pyłu wstaje się nad ranem

światłem w znajomych oczach jak pachnie śniadanie
i kto ci je podaje gdy dzień jeszcze drzemie
którą z kobiet rozpoznasz kiedy rozsypane
czy tam gdzie jesteś z pyłu wstaje się nad ranem