poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMWtorek, 04.11.2025
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
playlista- niezapomn...
Czy ten portal "umarł"?
Co to jest poezja?
"Na początku było sł...
Czy są przechowywane...
GRANICE POEZJI
Bank wysokooprocento...
Limeryki
Forma strony interne...
HAIKU
Ostatnio dodane Wiersze
wybiórczość
Strz... szcz... a id...
Strach - zapis snu 2...
wszyscy w domu
Zgryz z niedopałkiem
Głód
Tik-tak
karmazyn
Douve
Spotkanie z Putinem,...
Wiersz - tytuł: O tęsknocie
Bluszcz oplata konary.
W ciemnozielonych liściach
jej włosy, jego ręka,
wszystkie ważne słowa -
pną się, swobodnie wędrują.

Patrzę i myślę o sadach.
Powracające zapachy,
zsuwają się po dachach.

Chciałabym dotknąć. Są blisko -
centymetr, może dwa. Nie sięgam.
Cieni gra.

Poeci mówią, że tęsknotę zapisać łatwo.
Nie jestem poetką - nie potrafię zamknąć w wersach,
liter brakuje w słowniku.

Obejmuje jak bluszcz, bluszcz, bluszcz...
i tak dużo przerywników.

______________________________

To nieprawda, że ciebie nie ma.

Jesteś tu, jesteś z nami -
tańczysz w tęczy po deszczu
i pachniesz poziomkami.

Jesteś w naszym mówieniu,
myślach, oczach, uśmiechu.
W każdym cichym westchnieniu,
w każdym głośnym oddechu.


/teksty z 2016 i 2010 roku/
Dodane przez Milianna dnia 02.11.2019 08:36 ˇ 13 Komentarzy · 550 Czytań · Drukuj
Komentarze
Ola Cichy dnia 02.11.2019 09:27
Najbardziej tęsknotę dla mnie przywołała cząstka:
"Patrzę i myślę o sadach.
Powracające zapachy
zsuwają się po dachach."

Bardzo liryczny i otwierający skojarzenia fragment.
Ciepełko.
Ola.
0
silva dnia 02.11.2019 15:00
Poruszające prawdą przekazu. Bluszczowy blues. Pozdrawiam.
Janusz dnia 02.11.2019 17:22
Oba na czasie, choć w różnym stylu. To dni. w których poeci mają szczególny kontakt z duszami bliskich :)
Moc pozdrowień.
zaquickly dnia 02.11.2019 18:40
Przejmujące.
Pozdrawiam.
abirecka dnia 02.11.2019 19:19
Rzeczywiście "o nostalgii" bardzo pięknie napisane :)
lunatyk dnia 02.11.2019 19:32
Pięknie...
Nie umiem wybrać. Każdy jest wyjątkowy.

Pozdrawiam 😉
Milianna dnia 02.11.2019 20:04
Bardzo Państwu dziękuję za czas jaki poświeciliście na przeczytanie i napisanie kilku słów. Serdecznie pozdrawiam:)
Milianna dnia 02.11.2019 20:29
Poopowiadam... Na cmentarzu, na którym są pochowani moi najbliżsi jest dużo starych drzew. Większośc opleciona bluszczem. Któregoś roku rankiem, na cmentarzu promienie Słońca przechodziły w taki sposób pomiędzy gałęziami, że były takie wyraźne jak na obrazkach, które rysują dzieci. Często tam jest taki efekt:) To piękny i niezwykły obraz, który pewnie mieliście tez okazję obserwować. Było cicho, a ja byłam sama(oczywiście mam na myśli osoby żyjące)i nie sama. Poczułam jakby obecność setek szeptów, myśli w tym Słońcu, z tego Słońca. Jakby światło specjalnie oświetlało to własnie miejsce. I wtedy wzrok zatrzymał się na bluszczu. Pomyślałam: te szepty pną się teraz najswobodniej, jak ten bluszcz. Nic ich nie zniewala, nie tłumi. Pną się ku niebu:) I jeszcze pomyślałam, że bluszcz jest silny, trudno go zniszczyć, zawsze zielony. Jak dusza - pomyślałam. Jak myśl - pomyślałam i... zapisałam(nieudolnie:)

Oj wiem, wiem, powiecie: Milianna nie jest normalna:))) Zdurniała z tą swoją wyobraźnią. Ale tak było. Cmentarz jest mały, a ja nie boję się, nawet wieczorem, chodzić tam sama, bo wiem, ze nic mi nie grozi. Spokój i cisza, można oddychnąć. Choć czasem... za dużo przypomina się smutnego.
PaULA dnia 03.11.2019 17:19
Pięknie o tęsknocie. Ja też lubię chodzić na cmentarz i atmosferę tam panującą. Pozdrawiam:)
Milianna dnia 03.11.2019 19:06
Dziękuję PaULO:)
Robert Furs dnia 04.11.2019 10:18
bo tęsknota ta tak naprawdę, powrót do przeszłości - człowiek który stracił pamięć za niczym już nie tęskni, chyba, :( pozdrawiam,
kusyl dnia 04.11.2019 10:42
Lubię wieczorami oglądać cmentarze rozświetlone 1 listopada lub w Dzień Zaduszny.Wydaje mi się,że wtedy wraz z barwnymi światłami dusze zdąrzają do nieba.Natomiast gdy zasnuwa cmentarz mgła myślę,ze za chwilę będzie sąd ostateczny,takie skojarzenia.Pozdrawiam,świetny wiersz.
Milianna dnia 05.11.2019 20:31
Dziękuję Robercie za refleksję. Tak, nie tęsknić za niczym, jest chyba gorsze, niż tęsknić:(

Kusylu, dziekuję, że dzielisz się swoimi doznaniami. Też lubię cmentarze, zwłaszcza te stare. Mam piekny Album "Najwieksze nekropolie Europy".
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
ANTOLOGIA W OBRONIE ...
"W ŚWIECIE SŁOWA -PO...
XVIII Ogólnopolski K...
XLV Konkurs Poetycki...
Wieczór debiutu ksią...
Turniej jednego wier...
Szacunek dla tych, k...
Jubileusz
XII OKP im. Michała ...
OKP Festiwalu Litera...
Użytkownicy
Gości Online: 14
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

82931174 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005