srebrne nici wspomnień
zostawiły ostatnie miejsce
ojciec miał rację
nie wierzyłem a on wiedział
nienawidziłem go za to

tamta kobieta nie chciała słuchać
żółta skóra naciągnięta na werbel czaszki
mówiła więcej od wszystkich symboli

tamta kobieta trzasnęła drzwiami
słowa są tylko pozorem
morfina jest prawdą tu i teraz

kadzidła zacierają smród strachu
nie ma się już czego bać
wszystko wiadomo

cherubiny o szpiczastych zębach
rozwłóczą trupa
ogień i lód czeka na resztki