A siedzący na obłoku rzucił swój sierp na ziemię
i ziemia została zżęta.
(Ap 14, 16)


parkowa ławka nie będzie domem
jeśli zechcę wytrwale cucić swoje imię
wtedy zobojętniała płciowość
zostanie opisana w nadmiarze uczuć
nieokazywanych przez długo urwany film

nie słyszę też o nich od psychologa - kobiety
która dociera mój umysł widokiem gładkich ud
ustalamy dlaczego dusza nałogowca
potrafi ukrywać przed sobą
samozachowawczy instynkt

bo jeszcze nad ranem gdy wstaję do życia
rzygam w zaokienne lustro na niebieską gębę
tego wiecznie zapitego sukinsyna

już dawno temu obiecał zwolnić miejsce
a ona pachnie depilacją dlatego
na pewno mi się przyśni