|
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: Kiedy stół pęka |
|
|
Pojawił się wyraźnie. Przyszedł,
z podobnym punktem widzenia. Mówiliśmy
o stołach (każde swoim językiem) -
o drewnie, zapachach lata i zimy,
plamach, śladach od siekiery.
Ciekawy człowiek (pomyślałam), honorowy.
Widać dumę w spojrzeniu,
ma spracowane ręce. Tak pomyślałam.
Przyszedł, ucieszyłam się.
Zawsze witam serdecznie ludzi,
którzy otwierają swoje walizki, plecaki.
Pokazują skarby - zasuszone kwiaty,
pogniecione karteluszki, a nawet blizny
na wewnętrznych stronach dłoni.
Przyszedł... Teraz milczy. Może zastanawia się,
czy warto szukać drewna na nowy stół.
Podglądam zza szyby i jest mi smutno.
Pali papierosy - jednego za drugim. Gasi,
w okolicy serca.
Dodane przez Milianna
dnia 12.11.2017 00:01 ˇ
17 Komentarzy ·
643 Czytań ·
|
|
|
|
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 12.11.2017 08:09
jak dla mnie bardzo dobry wiersz, z jedną uwagą odnośnie gaszenia "cumelkow" jako były zawzięty palacz tytoniu nigdy nie gasiłem petów w okolicy serca. w domu w popielniczce na łonie natury, pod butem.
niezaprzeczalnie "spożywanie tegoż rarytasu" sercu nie służy. moim zdaniem należałoby w inny sposób o tym napomknąć w zakończeniu, jak już powiedziałem bd wiersza.
pozdrawiam |
dnia 12.11.2017 08:24
Juliuszu drogi, dziękuję Ci serdecznie za komentarz.
Oczyszczam archiwum, to wiersz sprzed około roku.
Nie mogę zmienić końcówki, być może to mylne widzenie, ale takie miałam.
Miłej niedzieli:) |
dnia 12.11.2017 08:32
O! Coś dojrzałam!
Panie Moderatorze Najmilszy:) proszę o zmianę w drugiej strofie: Zamiast dłonie, proszę wstawić słowo: ręce. Dziękuję:) |
dnia 12.11.2017 10:30
Poprawiłem.
Pozdrawiam :) |
dnia 12.11.2017 11:45
Wiersz trochę mi się kojarzy z innym - autorstwa Fart - "Dożywocie",
z tym, że w Twoim widzę wizytę kogoś bliskiego z zaświatów,
a siekiera i stół to symbole zniszczenia więzi rodzinnych.
Odwiedzający cierpi z tego powodu. Pozdrawiam. |
dnia 12.11.2017 12:21
-:)))
co się stało już się nie odstanie
ciągłość została zerwana
to co się zacznie po fakcie o ile to już zupełnie co innego
pozdrawiam -:)) |
dnia 12.11.2017 12:56
Ciekawie wykorzystany motyw stołu. Pozdrawiam. |
dnia 12.11.2017 14:43
drzewo i stół :-) |
dnia 12.11.2017 19:10
Trzy początkowe strofy to przeszłość - nawiązanie duchowej więzi, może zauroczenie. A potem? Potem to stopniowa ruina związku, awantury, rozwalanie mebli. Być może, to sprawka jego alkoholizmu... Bo kiedy trzeźwy, widać, że jest mu równie smutno i źle, jak narratorce. A to surrealistyczne gaszenie papierosów w okolicy serca bardzo wzmacnia obraz :)
Moc pozdrowień |
dnia 12.11.2017 19:46
Jeśli już usiądziemy
razem wedle stoła
połączmy swoje dłonie
niech czucie przywoła
Pozdrawiam.😊 serdecznie.😊 . |
dnia 12.11.2017 20:33
Kiedy będzie ci smutno,
przypomnij sobie o mnie.
O tym, że chciałam kiedyś
(tak całkiem nieprzytomnie),
pójść zwyczajnie na spacer.
Potrzymać cię za rękę,
siąść na ławce nad wodą.
Zaśpiewać tę piosenkę,
którą może pamiętasz -
prostą, z rymem, refrenem.
Kiedy bedzie ci smutno,
przypomnij sobie Wenę,
która kazała pisać -
to, co w tobie i z tobą.
Nie zamykać się we łzach
i opowiedzieć komuś -
o tym co boli. Sprawia,
że już nie widać siebie.
Chciałam z tobą na spacer,
lecz ty o niczym nie wiesz.
O tak! Jestem wylewna,
niezwyczajnie pyskata.
Już nikogo nie proszę,
o dłoń, część jego świata.
Więc kiedy będzie smutno,
przypomnij moje wiersze.
Pisałam też o tobie.
Weź! Niech żyją na wietrze.
Dziękuję bardzo serdecznie Wszystkim Czytelnikom i Komentującym:) |
dnia 12.11.2017 21:29
Czytałam z przyjemnością. Pozdrawiam. Irga |
dnia 13.11.2017 18:45
Jakże symbolika stołu jest pojemna.
Pozdrowionka ciepełkowe.
Ola :) |
dnia 13.11.2017 20:18
Bardzo dobry wiersz. Puenta - moim zdaniem - świetna.
Pozdrawiam :) |
dnia 14.11.2017 19:30
Dziękuję bardzo za nowe komentarze. Pozdrawiam Państwa serdecznie:) |
dnia 15.11.2017 18:30
Najpierw pojawia się drobna rysa a potem, w środku nocy, budzi potężny trzask. Adieule |
dnia 16.11.2017 19:39
Czasem lepiej chyba jak trzaśnie, niż miałby to być stół, przy którym nie ma jak usiąść i odpocząć.
Pomimo... uśmiechajmy się:) |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
Gości Online: 25
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi
|
|
|
|
|
|