poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMSobota, 23.11.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
Proza poetycka
playlista- niezapomn...
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
Co to jest poezja?
...PP
slam?
Poematy
"Na początku było sł...
Cytaty o literaturze
Ostatnio dodane Wiersze
Po prostu miłość
Delikatny śnieg
Co
Ona jest w górach
O kindersztubie*
Przedustawność
Ostatni seans przed ...
W godzinach dla seni...
Chciejstwo
ujrzane okiem nieuzb...
Wiersz - tytuł: Kiedy stół pęka
Pojawił się wyraźnie. Przyszedł,
z podobnym punktem widzenia. Mówiliśmy
o stołach (każde swoim językiem) -
o drewnie, zapachach lata i zimy,
plamach, śladach od siekiery.

Ciekawy człowiek (pomyślałam), honorowy.
Widać dumę w spojrzeniu,
ma spracowane ręce. Tak pomyślałam.

Przyszedł, ucieszyłam się.
Zawsze witam serdecznie ludzi,
którzy otwierają swoje walizki, plecaki.
Pokazują skarby - zasuszone kwiaty,
pogniecione karteluszki, a nawet blizny
na wewnętrznych stronach dłoni.

Przyszedł... Teraz milczy. Może zastanawia się,
czy warto szukać drewna na nowy stół.
Podglądam zza szyby i jest mi smutno.
Pali papierosy - jednego za drugim. Gasi,
w okolicy serca.

Dodane przez Milianna dnia 12.11.2017 00:01 ˇ 17 Komentarzy · 643 Czytań · Drukuj
Komentarze
RokGemino dnia 12.11.2017 08:09
jak dla mnie bardzo dobry wiersz, z jedną uwagą odnośnie gaszenia "cumelkow" jako były zawzięty palacz tytoniu nigdy nie gasiłem petów w okolicy serca. w domu w popielniczce na łonie natury, pod butem.
niezaprzeczalnie "spożywanie tegoż rarytasu" sercu nie służy. moim zdaniem należałoby w inny sposób o tym napomknąć w zakończeniu, jak już powiedziałem bd wiersza.

pozdrawiam
Milianna dnia 12.11.2017 08:24
Juliuszu drogi, dziękuję Ci serdecznie za komentarz.
Oczyszczam archiwum, to wiersz sprzed około roku.

Nie mogę zmienić końcówki, być może to mylne widzenie, ale takie miałam.


Miłej niedzieli:)
Milianna dnia 12.11.2017 08:32
O! Coś dojrzałam!
Panie Moderatorze Najmilszy:) proszę o zmianę w drugiej strofie: Zamiast dłonie, proszę wstawić słowo: ręce. Dziękuję:)
moderator4 dnia 12.11.2017 10:30
Poprawiłem.

Pozdrawiam :)
jacekjozefczyk dnia 12.11.2017 11:45
Wiersz trochę mi się kojarzy z innym - autorstwa Fart - "Dożywocie",
z tym, że w Twoim widzę wizytę kogoś bliskiego z zaświatów,
a siekiera i stół to symbole zniszczenia więzi rodzinnych.
Odwiedzający cierpi z tego powodu. Pozdrawiam.
aleksanderulissestor dnia 12.11.2017 12:21
-:)))

co się stało już się nie odstanie
ciągłość została zerwana
to co się zacznie po fakcie o ile to już zupełnie co innego

pozdrawiam -:))
silva dnia 12.11.2017 12:56
Ciekawie wykorzystany motyw stołu. Pozdrawiam.
Piotr Zaleski dnia 12.11.2017 14:43
drzewo i stół :-)
Janusz dnia 12.11.2017 19:10
Trzy początkowe strofy to przeszłość - nawiązanie duchowej więzi, może zauroczenie. A potem? Potem to stopniowa ruina związku, awantury, rozwalanie mebli. Być może, to sprawka jego alkoholizmu... Bo kiedy trzeźwy, widać, że jest mu równie smutno i źle, jak narratorce. A to surrealistyczne gaszenie papierosów w okolicy serca bardzo wzmacnia obraz :)
Moc pozdrowień
Alfred dnia 12.11.2017 19:46
Jeśli już usiądziemy
razem wedle stoła
połączmy swoje dłonie
niech czucie przywoła

Pozdrawiam.😊 serdecznie.😊 .
Milianna dnia 12.11.2017 20:33
Kiedy będzie ci smutno,
przypomnij sobie o mnie.
O tym, że chciałam kiedyś
(tak całkiem nieprzytomnie),
pójść zwyczajnie na spacer.
Potrzymać cię za rękę,
siąść na ławce nad wodą.
Zaśpiewać tę piosenkę,
którą może pamiętasz -
prostą, z rymem, refrenem.

Kiedy bedzie ci smutno,
przypomnij sobie Wenę,
która kazała pisać -
to, co w tobie i z tobą.
Nie zamykać się we łzach
i opowiedzieć komuś -
o tym co boli. Sprawia,
że już nie widać siebie.

Chciałam z tobą na spacer,
lecz ty o niczym nie wiesz.
O tak! Jestem wylewna,
niezwyczajnie pyskata.
Już nikogo nie proszę,
o dłoń, część jego świata.

Więc kiedy będzie smutno,
przypomnij moje wiersze.
Pisałam też o tobie.
Weź! Niech żyją na wietrze.

Dziękuję bardzo serdecznie Wszystkim Czytelnikom i Komentującym:)
IRGA dnia 12.11.2017 21:29
Czytałam z przyjemnością. Pozdrawiam. Irga
Ola Cichy dnia 13.11.2017 18:45
Jakże symbolika stołu jest pojemna.
Pozdrowionka ciepełkowe.
Ola :)
nitjer dnia 13.11.2017 20:18
Bardzo dobry wiersz. Puenta - moim zdaniem - świetna.

Pozdrawiam :)
Milianna dnia 14.11.2017 19:30
Dziękuję bardzo za nowe komentarze. Pozdrawiam Państwa serdecznie:)
Ooo dnia 15.11.2017 18:30
Najpierw pojawia się drobna rysa a potem, w środku nocy, budzi potężny trzask. Adieule
Milianna dnia 16.11.2017 19:39
Czasem lepiej chyba jak trzaśnie, niż miałby to być stół, przy którym nie ma jak usiąść i odpocząć.

Pomimo... uśmiechajmy się:)
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
Szacunek dla tych, k...
Jubileusz
XII OKP im. Michała ...
OKP Festiwalu Litera...
VII OK Poezji dla Dz...
OKP "Środek Wyrazu" ...
XVIII Konkurs Litera...
REFLEKSY XVII Ogólno...
XXXIX OKL im. Mieczy...
Wyniki XLIV OKP "O L...
Użytkownicy
Gości Online: 25
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

71932782 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005