mój świat jest chory na serce
próbuję leczyć go wódką
czasami nawet pomaga
na krótko

podniosłem rękę na siebie
jak van Gogh pozbyłem się ucha

katharsis
krzyczę do alter ego

gonią mnie drzewa o przekrwionych oczach
uciekam co noc w paranoi odmęty
katharsis
śmieje się głos bliźniaczy
złączony symetrią obłędu

kim jesteś cieniu
czemu cieniu mnie dręczysz

ale ty mnie musisz chronić
na chłodno oceniasz
brak dawcy dla cienia
objawem jest nieistnienia

cieniu bądź blisko
mam toksyczną chorobę
choruję na wszystko