 |
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: Jemioła |
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 10.01.2017 23:13
Ani chybi - toksyczny związek mimo pozorów obopólnej zgody.
Się mi podoba wiersz. |
dnia 11.01.2017 00:46
ostatnio - wstyd przyznać - dowiedziałem się o chrześcijańskiej interpretacji pochodzenia wiecznie zielonej jemioły... Każde drzewo ma tu swoją symbolikę... Jesion Świata z nordyckiej Północy... Każdy żyje tak jakby życie miało trwać wiecznie... I na tym polega mądrość życia i tego wiersza... |
dnia 11.01.2017 05:38
... a ja się zastanawiam, co jest TĄ topolą? Ziemia? Może. A może to za proste? |
dnia 11.01.2017 06:19
Jemioła jest dla ciebie wielce inspirująca silvo pamiętam, że już o niej pisałaś chyba haiku coś o różańcu jemioły. Pragnę zauważyć, że jemioła pasożytuję nie tylko na topolach. Pozdrawiam |
dnia 11.01.2017 09:56
Piotrze, jak najbardziej toksyczny, tak bywa z pasożytami. Pozdrawiam.
MUTZ, jemioła ma przeróżne konotacje. Słusznie zauważyłeś, że żyjemy bezrefleksyjnie, a surowców na podobno starczyć jeszcze na 50 lat, czyli im bardziej rozwija się przemysł, tym... Pozdrawiam.
Ad, ja lubię prostotę. Pozdrawiam.
Zdzislawisie, zrobiłeś mi ogromną przyjemność, bo to rzadkie zjawisko, że czytelnik pamięta dawno publikowany utwór.. Przypomnę go:
różaniec jemioł
na topolowych dłoniach
to wiatr się modli
Jemioły rosną także na jarzębinach, klonach i świerkach, ale u mnie najobficiej atakują topole. Pozdrawiam. |
dnia 11.01.2017 09:57
...co jeśli Ziemia jest jak topola ...
serdecznie |
dnia 11.01.2017 10:13
Kaemie, no właśnie, może warto coś przedsięwziąć. Pozdrawiam. |
dnia 11.01.2017 10:39
Pierwsze skojarzenie - trudny związek, który wyczerpuje obie strony, a potem pomyślałam - może lepiej nie wiedzieć dokąd to wszystko prowadzi...
ładna ta miniaturka - przypominam ją sobie.
Pozdrawiam:) |
dnia 11.01.2017 10:52
Mgnienie, tak też można to odczytać, cieszę się, że miniaturka się podoba, "napisałam" ją, gdy wracałam od ucznia chorego na raka, już nie żyje. Pozdrawiam. |
dnia 11.01.2017 11:48
No cóż, pasożytnictwo to chyba jedna z głównych reguł funkcjonowania świata. Pasożyty w organizmach ludzi i zwierząt, pasożyty na roślinach, pasożyty w społeczeństwie. Toksyczna miłość, to też forma pasożytnictwa.O wielu się nie mówi bo są niewidoczne, co innego jemioła, dlatego świetnie się nadaje do egzemplifikacji zjawiska. Co zresztą ciekawie uczyniłaś :)
Moc pozdrowień |
dnia 11.01.2017 11:57
Jakby lekcja, obrazowanie na przykładzie: są środki dydaktyczne, poszukująca metoda pracy w dochodzeniu do wniosków, podsumowanie. Nawet zadanie domowe w ostatnich trzech wersach. Uczymy (się) całe życie. :-) Pozdrawiam |
dnia 11.01.2017 13:28
czy przeczuwa że nieuchronnie powoduje
śmierć także
własną
Ciekawy wiersz, bardzo... |
dnia 11.01.2017 13:28
czy przeczuwa że nieuchronnie powoduje
śmierć także
własną
Ciekawy wiersz, bardzo... |
dnia 11.01.2017 13:30
symbolika jemioły jest bardzo szeroka, rzeczywista jej istota jest jednoznaczna,
chociaż przyrodę cechują dziwne zależności, które trudno zauważyć, po pierwszym rzucie oka -
Świat i wiersze są jednak ciągle jest pełne tajemnic - pozdrawiam, |
dnia 11.01.2017 13:57
Januszu, dzięki za poszerzenie kontekstu o różne rodzaje pasożytnictwa. Pozdrawiam.
Komo17, masz rację, tym razem jest to dydaktyczne, bo zdenerwowało mnie wysłuchanie wypowiedzi pewnego antropologa, który wskazał na dążenie człowieka do samozagłady poprzez rabunkową gospodarkę. Pozdrawiam.
Warkoczyku, dziękuję, że uznałaś wiersz za ciekawy. Pozdrawiam.
Robercie, Dziękuję, że podzieliłeś się refleksjami. Jemioła ma właściwości lecznicze i karmi ptaki, ale nikt nie zmierzył, czy to wystarczy, by zrównoważyć szkody, jakie wyrządza żywicielowi. Pozdrawiam. |
dnia 11.01.2017 17:41
Tak w kontekście Twego refleksyjnego wiersza przypomniało mi się pytanie H. Poświatowskiej: "czy świat umrze trochę kiedy ja umrę". Pozdrawiam serdecznie. |
dnia 11.01.2017 18:22
Łoś gdy ikrę złoży
z życiem się rozstaje
dla wyklutego potomstwa
pokarmem się staje
człowiek, trawa,
komar i koza
to dopiero
jest symbioza
ziemi coraz trudniej
rany swe ukrywać
największy jej pasożyt
człowiek się nazywa
urwór mądry i wielce zajmujący, jak zawsze ciekawie u Ciebie.
Pozdrawiam.😊 serdecznie.😊 . |
dnia 11.01.2017 18:23
Łosoś , gdy ikrę złoży. POZDRAWIAM.😊. |
dnia 11.01.2017 18:43
Lunatyku, dziękuję za zacytowanie H. Poświatowskiej. Jesteśmy cząstką świata, więc z naszą śmiercią umiera jego część. Pozdrawiam.
Alfredzie, niezbadane są wyroki natury, zawsze współczułam biednym łososiom, samcom modliszki, czarnej wdowy czy choćby pszczół. A człowiek przoduje w niszczeniu, wyjaławianiu, eksploatowaniu, byle tylko jemu było dobrze i miło. Bez refleksji. Pozdrawiam. |
dnia 11.01.2017 19:32
A jednak można i trzeba pisać o zagadnieniach "OCHRONA PRZYRODY".Bardziej niż o szczypaniu duszy w katuszy... Tym samym to się kończy, czyli niczym. Ale przynajmniej przyroda jest dostrzegalna.Póki widzimy dewastację, dotąd jesteśmy analityczni. A, że potem nie syntezujący, to "prawa rynku" i "po nas choćby potop"
To moje - tak na boku pasożytnictwa...A wiersz, to ładna alegoria.
serdecznie pozdrawiam |
dnia 11.01.2017 20:43
Kurtad41, dziękuję, że podzieliłeś się przemyśleniami, tak, często żyjemy, jakby po nas miał być potop. Pozdrawiam. |
dnia 13.01.2017 15:50
w całym ekosystemie niestety są pasożyty i( zazwyczaj) dobrze się mają kosztem żywiciela, jednak najwięcej szkód czynia ludzie- pasożyty, ech
wiersz do zadumania
pozdrawiam silvo |
dnia 14.01.2017 11:49
Bombonierko, dzięki za wizytę i podzielenie się refleksją. Pozdrawiam. |
dnia 16.01.2017 10:37
Z jednej strony trudno nie zgodzić się z przesłaniem tego wiersza. Nie powinniśmy przecież prowadzić do zagłady świata, którego jesteśmy częścią. Z drugiej strony: jeśli to my ludzie, nasza nadmierna ilość przyczynia się w największej mierze do chylenia się ku upadkowi, to należałoby tą naszą liczebność radykalnie ograniczyć. Na takie koncepty wpadają już od paru dziesięcioleci niektórzy naukowcy, politycy i sterujący nimi oligarchowie. Niektórzy przebąkują, że ludzi na Ziemi powinno być tylko z górą 250 mln, a nie 7 miliardów. Jak jednak dokonać takiej redukcji zaludnienia świata? Przecież nie uzyska się tego jedynie poprzez stosowanie antykoncepcji, aborcji, propagowanie homoseksualizmu czy mód na singli. Obawiam się, że w pewnym momencie lobby ekologiczne widząc bezskuteczność swoich ograniczonych działań depopulacyjnych sięgnie po dużo bardziej radykalny depopulacjonizm. Wywoła wojnę światową z użyciem broni masowej zagłady, czy też osiągnie swój cel w drodze rozsiania pandemii błyskawicznie rozprzestrzeniającej się i równie szybko rozwijającej się w organizmach ludzkich, śmiertelnej zakaźnej choroby. I gdyby do tego doszło, będzie to największa zbrodnia w historii ludzkości, jakiej żadne do tej pory istniejące totalitaryzmy na swoim koncie nie zanotowały. Ludzkość stoi przed niesamowicie trudnym dylematem. Problem może załagodzić czasowo tylko kolonizacja innych globów i wypracowanie technologii pozwalających sięgnąć znacznie głębiej po bogactwa Ziemi. Przecież my eksploatujemy ją tylko do głębokości zaledwie kilku kilometrów przy promieniu planety przekraczającym 6.000 km. Nie potrafię się zgodzić na zagładę miliardów ludzkich istnień dla "ratowania planety". Raczej szukałbym bardzo intensywnie alternatywnych rozwiązań aby uniknąć takiej hekatomby.
Twój wiersz podoba mi się. To porównanie topoli do Ziemi, a pasożytniczej jemioły do ludzkości, są trafne i w pełni uprawnione. Tylko wnioski, jakie wypływają z analizy trendów i zagrożeń, jawią się jako autentycznie przerażające.
Pozdrawiam serdecznie. |
dnia 16.01.2017 21:01
Nitjerze, dzięki, że podzieliłeś się refleksjami. Ten dylemat jest nierozwiązywalny. Zdaje się, że Malthus głosił pochwałę wojen jako jedynego środka walki z przeludnieniem. Znamy chińskie praktyki w dziedzinie ograniczenia dzietności. Futurolodzy wskazują na konieczność podboju innych planet, ale żadna w przyzwoitym zasięgu nie przypomina Ziemi. Co zatem pozostaje? Minimalizm. Ograniczanie swoich potrzeb w konsumpcyjnych społeczeństwach. Już na Zachodzie lansuje się oszczędzanie wody. Pewnie nastąpi też eksploatacja złóż pod morzami. Pozdrawiam. |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
 Gości Online: 19
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi
|
|
|
|
|
|
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)