E.

gdyby za­mie­nić ska­co­wa­ne dni na czas do prze­my­śleń
teraz był­bym za­ro­zu­mia­łą sto­li­cą mą­dro­ści
nie roz­róż­nia­jąc cie­nia od sio­strza­nej duszy

bu­dzi­li­śmy się bez po­trze­by ostro­ści smaku
i zna­le­zie­nia od­po­wie­dzi na waż­kość tu i teraz
jed­nak życia nikt nie cof­nie a usły­sza­ne
kie­dyś wy­zwi­ska dzi­siaj są jak sól

praw­da i fi­zjo­lo­gia zna­la­zły zbiór pusty
- za­peł­nia­my go wie­czo­ra­mi po któ­rych nie pęka
głowa i nie drżą wy­cią­gnię­te ręce