O zmiennym rytmie i rymach w 71 wersach;
w "1." rocznicę mojej obecności na Portalu *
---------------
Motto autora:
Co to za dziwne nastały czasy,
jaka to dziwna nastała pora,
że nawet tak zwani poeci ,
uprawiają ze sobą zapasy...;
czy czas słać już po doktora ?
---------------

O czym piszą (bo mogą) poeci?
i co się czytelnikowi podoba?,
to na ogół, co poetę podnieci
lub, co proponuje poety głowa!

A ja o czym, będąc staruszkiem,
chcę pisać i nawet być śmieszny?
raczej nie o tym, co mam pod łóżkiem
oprócz kapci i pewnie trochę śmieci.

Czy o tym, jak zza małej chmurki
wychodzi w lecie cieplutkie słońce,
lub jak "z górki na pazurki"
biegają nieliczne już zające?

A może, że w noce nieprzespane
malarze szukając, jak ja, tematu
"tworzą" najpierw płótno pochlapane
nie na wystawę, a swojemu bratu?

A może atrakcyjny będzie wiersz,
który wywoła, jak w szklance burzę
i który po przeczytaniu przez młodzież
znajdzie swą interpretację na murze?

Czy wiarygodne są reklamy
z aktorkami przecudnej urody,
mówiącymi "to i to dodamy"
i powstanie lek z brudnej wody?

Czy atrakcyjny może być taki tekst:
"Dziennikarek niepokoją Ich zmarszczki"
i jaki może być z tego też kontekst,
gdy przedstawiają polityków utarczki?

Czy opiewane wiosenne porządki:
grabienie, sprzątanie i kopanie,
a potem z sercem obsiewane grządki
sprawią, że plony ich nie będą tanie?

A może to, że tacy jak ja emeryci
zamiast oglądać stare seriale
wiedzą, że to ich właśnie zachwyci,
iż nie będą ich widzieć wcale?

Bo wolą buszować w cudzie, Internecie
i przeszukiwać coraz to nowe portale;
zwyczajowo też opalać twarze w lecie
i natłuszczać je przedtem wytrwale!

A może to, że w telewizji posucha
jest faktem i jest też krytykowana,
za brak uśmiechu "od ucha do ucha",
będzie tym, że nawet staruszków
twórczość będzie akceptowana ?

Bo przecież W takiej ....ezji
jak wyżej przedstawiona
pojawia się już cień wizji,
że będzie nadal wyszydzona;
i uśmiech "od ucha do ucha"
przywoła właśnie tylko ona!.

A wierszyk ten pozostawiam
w nowej skrytce; cyfrowej
i wkrótce się przekonam
o przydatności skrytki owej.

Bo po "co to jest poezja"?
nabrałem prawie pewności,
że to czytelników recenzja
jest podejmowana, o jakości
poetów szlachetnej czynności.

I może przyjdą dobre czasy,
że logika, a nie słów wygibasy
stanowić będzie o wartości
poezji, która tutaj już gości.

Na końcu pytanie takie mnie nurtuje...
Przecież każdy poeta w duszy swej czuje
rytm i rymy EGO utworu ; dlaczego więc
tak rzadko się nimi teraz posługuje?

Przecież młodzi poeci tak pisać też umieją...
czy zatem z jedynie młodzieńczej przekory
ze "staruchów" już teraz tak się śmieją ?
--------------
* pisane na raty w 2016 r.
-----------------------------------
Oraz suplement okolicznościowy

IMPERATYW

Poeta pisze wiersz, gdy istnieje potrzeba
lub natchnienie przychodzi nagle z nieba.
A przeżywa straszne swej duszy katusze,
gdy podlega imperatywowi; ja to muszę!

Od takiego pojmowania swojej misji/ roli
przychodzą też silne bóle/ odrętwienia,
kiedy chciałby mieć nieco więcej swawoli,
a nie ma ni miligrama weny/natchnienia.

To się nader wyraźnie widzi/ obserwuje
na już licznych portalach poetyckich,
kiedy" poeta" jakby namacalnie czuje,
że ma małe poważanie u wszystkich.

Dlatego absolwent starej, dobrej szkoły,
śledzący, co się dzieje w świecie nowego
mówi jemu: nie bądź swym słowem goły,
i nie rozbudzaj w sobie nadmiernego ego.

Skromność ambicji i miałkowatość mocy*,
mogą być też obie/ tobie bardzo pomocne,
by nie zarywać na jakieś gryzmolenia nocy,
bo uroki mają też i inne przeżycia nocne.
___________________
*poezji, jako takiej, pisanej też w sierpniu 2016 r.
**********