Przy herbacie przysiada się do mnie czasem
dziewczyna, która kiedyś pisała wiersze.

W narożnikach życia boksowała się z buntem,
łagodność natury wystawiając na próbę. Słowa

stały się dostępną realnością, gdy na zakręcie
historii starły się niebezpiecznie dwa kolosy

ideologii, rzeczywistość zastaną przerabiając
jak lekcję. Emocje szukały drogi, uwolnione

słowami z udręki i chaosu rozmyślań i przeżyć,
by czemuś, co więcej od niej znaczyło,

się nie sprzeniewierzyć.