nasz dialog o rysunku odręcznym w architekturze
nabiera rumieńców
zapalasz się żeby wykorzystać obie ręce do projektowania mojego kąta
gdy wiek emerytalny zleje mnie na kwaśne jabłko
- od ciebie która umie powiedzieć nie
jeśli ktoś dorosły chce podglądnąć końce zeszytów

i na szczęście nie
dla ojca czy subiektywnej matki

wiem
on też pisze wiersze
uwielbiasz jego młodzieńcze potyczki literackie z wyobraźnią
szkicowaną coraz bardziej wyraźnymi odcieniami