nim nadejdzie wiosna



śnieżną biel szczytów zacinał z wyciem na krańcach świata
widać że Halny ostatnie chmury pędzi po wiatrach
wziął cumulusy - po skalnych halach jodły przygniata
i po przełęczach chce się doszumieć
gdzieś w zimnych Tatrach.

życie jest sztuką może być piękne dotyka wnętrza
jakże zapomnieć tu jeszcze o tym gdy słucham kwiatu
co rośnie w ziemi w śniegowych chwilach cała w błękitach
i cała ziemia wśród przebiśniegów
chce śpiewać światu.

może przylecą białe gołębie gdzieś z widnokręgów
i sny zakwitną jeszcze w przymrozkach jakby na jawie
brakuje jeszcze białych łabędzi płynących w głębi
albo przy brzegu pośród sitowia
w pobliskim stawie.

znowu otworzy okna ogrodu wiosna wspaniała
i w rytmie roku do nas powraca z nadzieją w słońcu
w dniach jeszcze chłodnych kiedy wokoło w marcowych kwiatach
zimę już ona wniwecz obraca
orzeźwiająca.

żywe ogrody zapachną kwiatem wszystkie na świecie
jak dobro czyste anioł przenika w kwiatowym stawie
i chłodna ziemia chyba szczęśliwa słońce gdy świeci
wszystko w błękitach cała w słowikach
będzie niebawem.



Agamemnon