marzenia jak potok przez cały czas
płyną swym nurtem choć nie wszystkie wraz
a każde z mych marzeń ma ogniw w bród
złączyć nie sposób ich, chyba że cud

moje marzenia całkiem banalne
a wśród banalnych tylko realne
czekaja sobie na sposobności
by się uwolnić z mej świadomości

posiadam także i niebanalne
a to oznacza że nierealne
z nierealnymi jest problem wielki
który przygasa gdy są butelki

najwiecej marzeń mam pospolitych
a w swych trudnościach niejednolitych
w pierwszym szeregu te najłatwiejsze
ale i również najpotrzebniejsze

mych marzeń czeka kolejka cała
by się tak jeszcze spełniać zechciała...
lecz one wtedy czynić to mogą
gdy moje siły im w tym pomogą

więc zakasuję oba rękawy
wypijam kubek gorącej kawy
gdy siódme poty dają mi lanie
marzenia biorą się za spełnianie