Anioł ogłasza światu dobrą nowinę,
że Bóg Maryję nagrodzi synem.
Z ducha świętego będzie poczęty,
umrze na krzyżu,do nieba wzięty.

Brzemienna bieży do Betlejem
Maryja wraz z Józefem.
By powić tego Maleńkiego,
który ocali świat przed grzechem.

Dmą w surmy niebiescy anieli,
jakieś przedziwne wstają zorze.
Archanioł Boży Gabryjel pyta,
jesteś już Maleńki Boże.

Gwiazda zaranna przecina niebo,
warkocz swój długi pozostawia.
Daje pastuszkom pewny znak,
gdzie leży ten,który świat zbawia.

Wnet świat obiega dobra nowina.
że już Maryja powiła syna.
Trzej królowie czynią wnet kroki,
by ujrzeć dziecię w śnie głębokim.

Zły Herod,o narodzeniu poznawszy wieści,
strasznych oprawców wysyła do Betlejem,
by zabić chłopców do lat dwóch,
nie wiedząc co się naprawdę dzieje.

Święty Józef na głos anioła
Maryję z dziecięciem na osła wsadza.
Przed złym Herodem ,w pośpiech
do Egiptu Ich nocą wyprowadza.

Po czym ponownie na głosy niebios,
po śmierci króla,potwora Heroda,
razem z Maryją i dzieciątkiem,
do Nazaretu wnet się uda.

I tak od wielu wieków trwa
prawda o narodzeniu Naszego Pana,
który do nas od najmłodszych lat,
przychodzi zawsze na głos kapłana.