zjadłam wiele tego
na co nie miałam ochoty,
ciągle słucham opowieści o
uprzedzeniach

co z tobą człowieku,
że świata nie widzisz
kuli do zamieszkania
pokochania
daj im pożyć chwilkę

to twój kawałek brudnej podłogi
wiem,
dla mnie usnuty dywanem
kwiaty zgniłe leżą wkoło
ja je pozbieram,
przytulę,
wianek zrobię
głowę ozdobię

nie widzisz tych kwiatów,
ślepy jesteś
nie wiesz co to pożytek,
pluć potrafisz
tylko plujesz

nigdy ich nie spożytkujesz