"mit o surowcach wtórnych"

Pod skupami złomu wciąż te same twarze
palenie szlugów i spojrzenia skierowane na dalszy plan
jak u Hamleta w teatrze
nieco zbyt metafizycznie

wewnątrz panuje spokój
bo przecież zawsze jest coś do pocięcia
do zważenia, zawsze można coś zapierdolić
nie stanął jeszcze najwyższy drapacz chmur
nie wyruszył w trasę najszybszy pociąg pasażerski
zaś przy dzisiejszych wojnach
blitzkrieg to jak niekończąca się opowieść
mamy już taką naturę, że więcej i wyżej

czekają więc w gotowości prawdziwi fachowcy
od pomruku miedzi i zapachu Alu
patroni mosiężnych krzyży
i żeliwa zdunów, miłujący porządek
kreatorzy zniszczenia i dekonstrukcji

zaś w łonach pustych jak hutnicze hale
wzmaga się echo - głos wtórny, ale całkowity
rozchodzą się dźwięki zabawy w chowanego
karuzeli z festynu na Boże Ciało
to wszystko nadawane oficjalnie
bez reklam, w 49 MHz
jak wtedy, gdy kobiety rodziły ludzi z żelaza