ostrym cieniem przełamana ścieżka
mozaiką mrówczych śladów wyłożona
do pół leśnej pół polnej wabi
nas krainy

sosnowym korzeniem obnażonym z roli
po kobiercu z szyszek wiedzie ku ostoi
ptactwa ozdobnego

łysek tęczogłowych kaczek łabędzi
królewskich gniazda uplecione
niczym boje skryte świtem
wita kaczeńców roztańczonych pomost

rozmodlone lilie wsparte o mchu zarost
kukułka kochanków liczeniem donośnym
rozbudza a pałka i trzcina niczym
woj piastowski straż od wroga trzyma

(to jezioro)łezka lodowca niewielka
świadek miłości malarzy(poetów)natchnienie
zakochane w zbożu słoneczne lusterko
kłączem wilgotnym otula osięcińską ziemię