poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUM

Czwartek, 21.11.2024

Nawigacja

	STRONA GŁÓWNA REGULAMIN POLITYKA PRYWATNOŚCI PARNAS - POECI - WIERSZE WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW KORGO TV YOUTUBE WIERSZE /VIDEO/ PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/ IMAK - MAGAZYN VIDEO WOKÓŁ POEZJI /teksty/ WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/ RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW KONKURSY 2008/10 (archiwum) KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012 -- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012) SUKCESY GALERIA FOTO AKTUALNOŚCI FORUM CZAT LINKI KONTAKT Szukaj

Wątki na Forum

	Najnowsze Wpisy playlista- niezapomn... Ksiądz Jan Twardowski Bank wysokooprocento... Co to jest poezja? Proza poetycka ...PP slam? Poematy "Na początku było sł... Cytaty o literaturze

Ostatnio dodane Wiersze

	Co Ona jest w górach O kindersztubie* Przedustawność Ostatni seans przed ... W godzinach dla seni... Chciejstwo ujrzane okiem nieuzb... Samotność Opowieść o dwóch mia...

Wiersz - tytuł: znikanie

	pani patrzy. parchaty kundel układa się w piasku, słońce w zenicie. pchłom się nie chce nic. wyprasowane upałem niebo toczy się walcem bez melodii, tylko samą siłą ukrytych fragmentów. dokąd? dokąd? kiedyś dojeżdżała tu lokomotywa, gwizdała głośno, aż uśmiechały się świątki. pani patrzy. przy krawężniku cienka strużka szczyn, dno butelki jak oko z podziemia, zmięta chustka, może twoja, Weroniko? Dodane przez trebor dnia 21.11.2013 22:56 ˇ 4 Komentarzy · 959 Czytań ·

Komentarze

abirecka dnia 22.11.2013 09:34
Kiedyś między "parchatym" a "parszywym" istniała wielce subtelna różnica.
Zazwyczaj "parchatym" pogardliwie nazywano Żyda [przysłowie: "Cieszy się jak Żyd parchami", mawiało zapamiętane z mojego dzieciństwa wymarłe już pokolenie]. A wszystko inne [parch ziemniaczany, okryte parchami zwierzę] było "parszywe".

Fart dnia 22.11.2013 17:34
Mimo parchów pcheł i szczyn, bardzo delikatny wiersz, nostalgiczny.
Zatrzymał mnie.
pozdrawiam

romanwosinski dnia 23.11.2013 09:36
Niby tylko taki kadr z miasta nie nadążającego za peletonem, znikającego, a jednak niepokoi i zmusza do refleksji chustka domniemanej Weroniki przy krawężniku, w rynsztoku.

Jeśli popatrzymy na chustkę Weroniki pod światło, wówczas nie widzimy wizerunku Chrystusa, w tym kontekście tytuł dobrze koresponduje z puentą. A światło bywa w różnych miejscach.

Pozdrawiam.

blondynka8 dnia 23.11.2013 10:45
Ciekawa konfrontacja:) Pozdrawiam-:)

Dodaj komentarz

	Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.

Pajacyk

Logowanie

	Nazwa Użytkownika Hasło Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować. Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.

Aktualności

	Jubileusz XII OKP im. Michała ... OKP Festiwalu Litera... VII OK Poezji dla Dz... OKP "Środek Wyrazu" ... XVIII Konkurs Litera... REFLEKSY XVII Ogólno... XXXIX OKL im. Mieczy... Wyniki XLIV OKP "O L... Informacja o blokadz...

Użytkownicy

	Gości Online: 46 Brak Użytkowników Online Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439 Nieaktywowani Użytkownicy: 0 Najnowszy Użytkownik: chimi

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE
copyright © korgo sp. z o.o. witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego