Czasem, nie wiem kim jestem
i nie chcę wiedzieć
kiedy mi przyjdzie posiedzieć,
trochę pomyśleć i pożartować,
często nie wiem czego żałować.
Życia w trosce i bez.
Umiaru, taktu lub nie.
Wszystkiego czego nie miałem,
także tego czego nie dałem.
Odrobiny szczęścia i bólu,
samotności w życiu i trosk,
tego czego nie dał mi los,
co nie przyszło mi łatwo,
co było kresem marzeń,
splotem złego i niespokojnych zdarzeń.
Kiedy na zawsze odejdę
nie będę miał takich dylematów,
czy jestem ze świata realnego,
czy z ciemnych, mrocznych zaświatów.