potrafię sobie wyobrazić tylko dom w ogrodzie
wiklinowe fotele pomalowane na biało
trawę drzewa dużo słońca jak na obrazku nic z metafizyki
powrót do kobiet w kolorowych sukienkach do mężczyzn
rozprawiających o polityce i o cenie ziemi siedzisz na werandzie
opowiadasz niestworzone historie za które cię kochają
bo przeszłaś przez wszystkie żeby mogli uwierzyć
w niekończące się lato robisz głupie miny na widok szarlotki
grzeszysz do ostatniego okruszka obiecując poprawę
pytasz z powagą o przepis jakbyś umiała piec ciasta

to prawie pewne
że nie przyjdzie żaden list a do rozmowy brak zasięgu
mam nadzieję że jesteś bardzo zajęta
może zdążę wrócić w sam środek pogawędki
nim zauważysz że mnie nie ma
dłużej niż zwykle