gęsta mgła otula groby
ciemna postać w niej się snuje
dziwne tajemnice szepcze
w zimne gwiazdy się wpatrując

w czarnej szacie jakby mnicha
wszechświat przewędrował cały
słowa dźwięczą rozbłyskują
budząc legion zapomniany

opar wolno się unosi
ukazując dawną armię
szereg stoi za szeregiem
wkrótce stoczą bój ostatni

błyszczą lance szabla płoną
lśnią rozwiane już sztandary
by odzyskać dawną chwałę
krew przeleją pośród mgławic

pewnie zginą i przepadną
w morzu wrogich licznych armii
lecz by żyć umierać trzeba
i odzyskać honor zgasły

zapomniane wojsko kroczy
drżą planety konstelacje
będą walczyć bez wytchnienia
żeby w blasku wreszcie zasnąć