Pamiętam kiedy ostatnio szliśmy ulicą nadziei
ja w modnym kapeluszu z twarzą czerwoną od zimna
mocno pomalowanych ustach krótko przyciętych włosach
ty trochę zamyślony
spoglądałeś ukradkiem w oczy pięknych kobiet

mijaliśmy aleję grzechu
w skupieniu nic nie mówiąc usiedliśmy na ławce pod parasolem
zaliczyliśmy kolejną kawę
zachód słońca czerwony jak moja twarz

chciałeś dotknąć moich palców
zsunęłam rękawiczki by ogrzać dłonie filiżanką kawy
zapaliłeś papierosa
pomyślałam nikotyna zabija
na twoim czole widniało pięć zmarszczek
magiczna liczba pięć jak pięć ran Chrystusa