Egzystencja wolno człapie
czegoś szuka, czegoś pragnie
na najwyższe szczyty włazi
i w najgłębsze wchodzi jamy
w wodospadach się zanurza
stopy, ręce do krwi rani
brnie przez ciernie i pustynie
i z tęsknoty wprost usycha
a gdy spytasz czego szuka
to odpowie
- Szukam życia -
Egzystencjo moja miła
usiądź sobie tu przy drodze
wsłuchaj się w te świerszcze w trawie
w szept strumieni, w wiatru mowę
popatrz na te mrówki w kopcu
jak misternie się zwijają
na biedronki i na chrząszcze
jak się życiem upajają
raz zapytaj się kamienia o korzenie bytu jego
o niedzielę spytaj słońce
wiedząc, że to jego środa
albo o nic się nie pytaj
tylko otwórz swe ramiona
pochwyć wzrokiem, słuchem, duszą
życie
zanim się dokona