Niczym kur spłoszony piejąc w takt dwunastu
wiejąc gdy czas ściga chwyta byle czego
wznosząc na swych skrzydłach los i pożądanie
pragniesz dni kolejnych życia spełnionego
Kryjąc wszelkie klęski łzy i niespełnienia
sztucznym światłem gasząc nocy beznadziejność
Dziwi taka wiara! /widzę zaskoczenie/
Nie wyprzesz się tego to twoja codzienność
Z latarką tak wkraczasz w świt nieznany - Nowy!
zbrojąc w petard tarczę pewny już zwycięstwa
lecz licho wciąż nie śpi, czyha z laserami
tym gorszy upadek i większa twa klęska
Niczym słomy ogień wtedy się okażą
złudy i nadzieje co gasną iskrami
niewiele więc zyskasz patrząc w takie światło
jak księżyc co walczy z czarnymi chmurami
Stroniąc od problemów, spraw rzeczywistości
prawd wartych poznania jakich zasiał gęsto
/przykład/ - swe milczenie jako przyzwolenie
dajesz na ten dowód co warte twe męstwo
Rozdarte szeregi gnają jak im grają
strach i krótka pamięć skuły jak ta zima
nie dziwią więc wokół te kruki i wrony
które dziobią jeno gdy wszędzie padlina
...której to zabawa, impreza i wrzawa
w pozorach i zgiełku minie rok jak święta
tylko o rozdarciu pękniętego krzyża
z konającym sercem mało kto pamięta
Dodane przez Spoks
dnia 03.01.2013 04:36 ˇ
5 Komentarzy ·
948 Czytań ·
|
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)