Cisza rodzi smutek
myśli beznadzieją zatrute
czarny kot ulicą się błąka
jesień mgłą naciąga
Wszystko się skończyło
szczęście stanęło obok
bokiem przeszła miłość
siedzę w gwarnym domu
nie mam zwierzyć się komu
Kalendarz gubi kartki zapisane
telefon przestał już odpowiadać
czasem sms ktoś przypadkiem nada
W schowku pamięci
spłoczęło to co niemiłe
niechciane fragmęty
pamięć wykreśliła
szalem mgieł szczelnie otaczyła

Powracam do tego co jeszcze
nie stracone
zanim ostatni próg przekroczę