Wszystkie na potem odkładane historie, teraz
wróciły i noszą na sobie ślady palców, zbrodni
i filantropii. Bo się okazało, że mamy wciąż
niedokończone sprawy ze światem i sprawy z niebem.

To w miastach śmierdzą drukarnie, przcież ktoś pisze
te zimne wiersze, czułe donosy, i światło gaśnie
dopiero nad ranem, kurz się zbiera w tylnych partiach
łóżka. Więc wszystkie rozgrzebane historie wracają

i to co mamy za uszami, nie da się wymyć mydłem
ani sparafrazować. Ucz się miejsc intymnych, a cała
reszta pomiędzy straci kształt. I każda miłość,
którą dotąd baliśmy się nazywać, odmieniać z imienia,

znajdzie nas sama.