 |
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: Światło jesieni |
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 25.06.2012 20:19
bardzo ciepłe, liryczne wspomnienie Osoby bliskiej, ważnej...I refleksja o tym, że przecież jesteśmy częścią tych, dzięki którym żyjemy...Poczytałam z przyjemnością, zamyśliłam się...Ech, te Babcie...Pozdrawiam najserdeczniej, z uśmiechami, Ewa |
dnia 25.06.2012 20:20
Piękny, ciepły wiersz. Ja też bardzo kochałam Babcię. Pamiętam zapach, który unosił się wokół Niej... Tak, właśnie zapach i poczucie bezpieczeństwa, gdy mnie przytulała. Pozdrawiam serdecznie. Irga |
dnia 25.06.2012 20:31
no tak, ale nigdy bym nie napisał, że jej ciało pachniało zbutwiałymi liśćmi, nawet w przenośni |
dnia 26.06.2012 06:15
Lirycznie i ciepło. Pozdrawiam, A |
dnia 26.06.2012 08:38
Bardzo na tak;))))))))))
warto tym, które wiele wzniosły takie slowa;)))))))Usmiechy posyłam;))))m
ps. za mastermoodem- zmieniłabym te:zbutwiałe... |
dnia 26.06.2012 10:29
Dziękuję za zrozumienie. Zbutwiałe-może macie rację, muszę poszukać słowa, które wyraża nieprzyjemny, ale i piękny - w swej istocie bowiem będący samym obumieraniem, rozpadem życia - zapach przemijania... Pozdrawiam wszystkich.Monika |
dnia 26.06.2012 11:19
Mnie nie przeszkadzają zbutwiałe liście- to specyficzny zapach, ale jeśli masz wątpliwości, to napisz tak, jak ujęłaś to w komentarzu : " jej ciało pachniało przemijaniem". Serdeczności. Irga |
dnia 26.06.2012 11:55
osobisty, pełen ciepła wiersz z kilkoma bardzo niepoetyckimi frazami.
myślę tu o: zbutwiałymi liśćmi i brązowa kora jej dłoni wrastała.
zakończyłbym na w uśmiechu.
zatytułowałbym 'babcia'.
nie musisz, helutka, zwracać uwagi na mój komentarz, ale zaintrygował mnie twój wiersz. tak czy siak, warto pomajstrować przy nim jeszcze dłuższą chwilę, a nawet kilka.
pozdrawiam serdecznie :) |
dnia 26.06.2012 17:12
Skłonny jestem bronić "zbutwiałych liści". One oddają dość wiernie woń przemijania - także i tego ludzkiego. Takie są realia. Jeszcze za życia, w ciężkiej chorobie bywa, że nie pachniemy najładniej. Najmniej ciekawie pachnie też wtedy nasza przyszłość. A to, że owa czasem mocno nieprzyjemna woń zamiast odpychać - mimo wszystko przyciąga, świadczy najlepiej o człowieczeństwie i mocy naszego przywiązania do tych co tak gwałtownie przemijają i wkrótce definitywnie nas opuszczą.
Pozdrawiam. |
dnia 26.06.2012 18:05
nitjerTwój komentarz oddaje moje intencje, dziękuję. I jeszcze w tym wierszu jest ważne, że na całe życie zostaje w człowieku to połączenie przemijania, konkretnego, bolesnego z ciepłem i z miłością. Z tego wiele się rodzi, między innymi także wewnętrzny pejzaż, sposób patrzenia i widzenia .... |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
 Gości Online: 17
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi
|
|
|
|
|
|
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)