gdyby wszyscy ludzie zeszli całkiem na ziemię
nie byłoby wierszy obrazów i jazzu

pewnego dnia postawiłam całą stopę
na betonowej płytce przy furtce
i zrobiłam doktorat z płaskostopia
analitycznie bez polotu

często trudno poznać kto położył obie stopy
a kto tylko muska powierzchnię opuszkami palców

dla fanaberii popłyń jak chimeryczny skalar
bo w dobrym tonie nie wypada być płotką
a jak się rozochocisz to w przestrzeń pofruń
dla kaprysu zostań eterycznym motylem
tylko czy w egocentryzmie jest tryumf i szyk

natchnienia mają pawie pióra
i kilka zuchwałych głów
patrzących z poziomu
całych zastępów bliźnich
karmiących się niebem i dnem