Jest czas
Czas przemijania z pochylona głową
Wzrokiem zapatrzonym w odmęty wody
Głębokiej jak myśli kołaczące się
W ciszy szelesty spienionej wody

Jest czas
Czas radosnego przebudzenia
Wiosennym widokiem pąków
Pękających w powiewie promieni słonecznych
Unoszących nas do lotu szczęśliwego

Jest czas
Czas burzy letniej po upalnym przeżyciu
Naładowanym emocjami rozrywającymi nasze
Serce pełne radosnego przebudzenia w świeżym
Promieniu słońca przemytym ciepłym deszczem

Jest czas
Czas opadających liści resztek powiewu lata
Snującej się pajęczych nici trzymających
Nasze skołatane myśli na uwięzi serca zasłuchanego
W szeleście liści kolorowych oddalających nasze wspomnienia

Jest czas
Czas zamieci śniegiem spowitym życiu
Przysypanym chłodem z lodowatym wzrokiem
Za zmrożonymi szybami widzącym resztki wspomnień
Zatrzaskującego się czasu bezpowrotnie przerwanego

Jest czas
Czas przemijania...


                                 J.W.B.