nie ma mnie nie ma nie ma


nie ma mnie w sypialni Arnolfinich
Rembrandt nie połączył naszych dłoni
to nie ja w jabłoni u Chagalla
śnię na biało Kandinskiemu się zdawało
że zobaczył lecz schowałeś się w abstrakcję
ja za tobą barwną plamą
ściekłam
po obrusie

a na stole pusty kieliszek
po tobie i nadgryzione jabłko
po mnie brak kilku winogron
w kiści jeśli patrzeć uważnie pękate
piwonie w wyszczerbionym wazonie
czaszka między klepsydrą a półmiskiem
dla zachowania równowagi ślady
stóp

w uchylonym oknie
płótno wciąż moknie

chyba umarłam
miły