Nie mogę pisać. Atrament ścięło w piórze
tylko wiatr. Lotki wrosły w zastygłe skrzydła.

Nie potrafię zadzwonić. Słuchawka przymarzła do ciszy
okaleczanej przerywanym sygnałem. Trzeszczy
o niemożliwości połączenia się
w jedno.

Skuwana lodem trzepoczę jałowo
na krawędzi kabla. Doświadczam trwania
bez przewodzenia.

Kiedy znów przemkniesz po drugiej stronie
poczujesz jak nagi impuls kostnieje
w nadziei.

Niegłupia a jednak analfabetka niema
chociaż niegłucha wciąż żywa całkiem
niczyja

chłodnieję.