dym snuje się nisko przy ziemi
znędzniały pobłądziłeś tak jak on
opustoszał ciepły dom
i masz mroźny świata koniec

prosić nie wypada rozumnemu
dojrzały gniecie kiście dłoni
bezradności gestów nie stłumi
szaleńczy najdzikszy opór

istnieje jednak taka perspektywa
jak gdybyś ruszał w daleką podróż
więc nie zaszkodzi powiedzieć żegnaj
na wieki wieków

na wieki wieków postanowione
przepowiedziane co do joty
gdybyś jeszcze tylko zrozumiał
przeznaczenie prostych przedmiotów